пачу́цца сов.

1. послы́шаться, разда́ться;

удалечыні́ пачу́ліся стрэ́лы — вдали́ послы́шались (раздали́сь) вы́стрелы;

2. безл. послы́шаться, почу́диться, показа́ться;

ды табе́ гэ́та про́ста пачу́лася — да тебе́ э́то про́сто почу́дилось (показа́лось);

3. разг. почу́вствоваться;

пачу́ўся пах бэ́зу — почу́вствовался за́пах сире́ни;

4. разг. почу́вствовать себя́;

п. ў гасця́х, як до́ма — почу́вствовать себя́ в гостя́х, как до́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Сябе́, Р. скл.; Д., М. скл. сабе́, Тв. скл. сабо́ю, займеннік зваротны; указвае на адносіны дзеяння да таго, хто ўтварае (дзейніка) (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт.), Р. скл. себе (ТС), ст.-бел. себе ’тс’ (Альтбаўэр). Укр. се́бе́, собі́, собо́ю, рус. себя́, себе́, собо́й, собо́ю, ст.-рус. себе, собѣ, собою, польск. siebie, sobie, sobą, в.-луж. sebje, sebe, sobu, н.-луж. sebje, sobu, палаб. sibě, чэш. sebe, se, sobě, si, sebou, славац. seba, sa, sebe, sebou, серб.-харв. сѐбе, сѐби, со̏бом, славен. sȇbe, se, sȇbi, sebéj, балг. се́бе, си, се, макед. себе (си), се, ст.-слав. себе, себѣ. Прасл. *sebě, В. скл. *sę; *sebe узнікла з *seve пад уплывам Д. скл. адз. л. *sebě; параўн. літ. *savę̃s, sãvo ’сябе’, *sebě ’сабе’ роднаснае ст.-прус. Д. скл. sebbei ’сабе’, оск. sífei, лац. sibī ’сабе’, грэч. σφί(ν) ’яму’, літ. sávei (v — з Р. скл. адз. л., параўн. вышэй); да і.-е. *s(e)u̯‑/*s(e)u̯o‑/se з першасным значэннем ’убаку; апрача’. Гл. Траўтман, 251–252; Фрэнкель, 767; Скок, 3, 211; Фасмер, 3, 586, 588; Шустар-Шэўц, 1278; Бязлай, 3, 220; ESSJ SG, 2, 600.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

параўнава́цца сов.

1. (стать равным с кем-л.) сравня́ться, сравни́ться;

сыны́а́ліся з ба́цькам — сыновья́ сравня́лись с отцо́м;

2. (счесть себя равным кому-л.) приравня́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хвалі́ць несов. хвали́ть;

аржана́я ка́ша сама́ сябе́ хва́ліцьпосл. ржана́я ка́ша сама́ себя́ хва́лит;

ко́жны цыга́н сваю́ кабы́лу хва́ліцьпосл. всяк кули́к своё боло́то хва́лит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мнить несов. ду́маць; (предполагать) меркава́ць; (представлять себе, воображать) уяўля́ць; (считать) лічы́ць;

мно́го о себе́ мнить шмат аб сабе́ ду́маць (уяўля́ць);

мнить себя́ учёным лічы́ць сябе́ вучо́ным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обрабо́тать сов.

1. апрацава́ць;

2. (землю) апрацава́ць, урабі́ць;

3. (воздействовать на кого, что) разг. настро́іць, угавары́ць;

4. (с выгодой для себя сделать) прост. абла́дзіць; см. обраба́тывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пеня́ть несов. нарака́ць (на каго, што), крыўдава́ць (на каго, што); (жаловаться) ска́рдзіцца (на каго, што); (укорять) дакара́ць (каго, што);

пеня́й на себя́ крыўду́й (нарака́й) на сябе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цепля́ть несов.

1. (задевать) разг. чапля́ць, чапля́цца;

2. (захватывать) прост. чапля́ць, зачэ́пліваць;

3. (прикреплять) прост. чапля́ць, зачэ́пліваць;

4. (надевать на себя что-л. ненужное) чапля́ць, начэ́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыхто́ўвацца несов.

1. подгота́вливаться, подготовля́ться; пригота́вливаться, приготовля́ться; (приводить себя в состояние готовности — ещё) изготовля́ться; см. падрыхтава́цца 1;

2. снаряжа́ться;

3. страд. подгота́вливаться, пригота́вливаться; снаряжа́ться; см. падрыхто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарамаці́ць несов.

1. стыди́ть; со́вестить; посрамля́ть;

с. за непрыго́жы ўчы́нак — стыди́ть (со́вестить) за некраси́вый посту́пок;

2. (позорить) срами́ть;

што ты сябе́і́ш — что ты себя́ срами́шь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)