рэзюме́, нескл., н.

Кароткі выклад зместу, сутнасці артыкула, прамовы; кароткі вывад са сказанага. Рэзюме даклада. □ — Досыць, ясна, — вывеў сваё рэзюме прыстаў. Мурашка.

[Фр. résumé.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́шткавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца нявыкарыстаным, які не зрасходавалі. Рэшткавыя сумы.

2. Які страціў сваё значэнне ў працэсе развіцця. Рэшткавыя з’явы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узурпі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Учыніць (учыняць) узурпацыю. Узурпіраваць вярхоўную ўладу. // перан. Разм. Захапіць (захопліваць) у сваё поўнае распараджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Утвараць глухія гукі, якія нагадваюць працяжнае вымаўленне гука «с».

Гусі выцягнулі шыі і пачалі с.

2. перан. Гаварыць здушаным ад раздражнення голасам (разм.).

3. перан. Злоснічаць, выказваць сваё незадавальненне (разм.).

С. на мужа.

|| аднакр. сы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні (разм.).

|| наз. сы́канне, -я, н. і сык, -у, м. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́тнуць, ‑тну, ‑тнеш, ‑тне; зак., каго.

Разм. Тое, што і выцяць. [Ігнась] не знаходзіў слоў, каб выказаць сваё абурэнне, і хацеў вытнуць Пімчука. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ад’е́здзіць, ‑езджу, ‑ездзіш, ‑ездзіць; зак.

1. Праездзіць некаторы час. Ад’ездзіць пяць гадзін на кані.

2. Перастаць ездзіць; страціць магчымасць ездзіць. Машына ад’ездзіла сваё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абы́клы, ‑ая, ‑ае.

Заўсёдны, звыклы. Зноў пачаў асталёўвацца.. абыклы рух жыцця. Чорны. Ён жа [Чорны] адкладаў убок сваё, траціў час, парушаў абыклы распарадак. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зажуры́цца, ‑журуся, ‑журышся, ‑журыцца; зак.

Разм. Засумаваць, замаркоціцца. Знайшліся такія [хлопцы], што як сала сваё з торбы скончылі, дык і па доме зажурыліся. Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пага́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пагасіць.

2. у знач. прым. Які спыніў сваё дзеянне, страціў сілу. Пагашаная марка. Пагашаны білет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераасэнсава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Асэнсаваць па-новаму, інакш. Каб .. [гістарычны факт] зрабіўся з’явай мастацтва, яго трэба пераасэнсаваць, прапусціць праз сваё аўтарскае праламленне. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)