валлё, ‑я, н.

Пашыраная частка стрававода ў птушак, малюскаў і насякомых для накаплення ежы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмо́р, ‑у, м.

Паступовае пагалоўнае адміранне, масавае выміранне; падзеж жывёлы, птушак, насякомых. Адмор пчол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гнездава́нне, ‑я, н.

Перыяд размнажэння птушак, звязаны ў большасці іх відаў з віццём гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́ўчы, ‑ая, ‑ае.

1. Прывучаны да лоўлі птушак і звяроў. Лоўчыя сабакі. // Прызначаны для лоўлі птушак і звяроў. Лоўчыя ямы.

2. у знач. наз. ло́ўчы, ‑ага, м. У Маскоўскай Русі і памешчыцкім побыце — той, хто ведаў псовым паляваннем, рыбнай лоўляй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пласціністадзю́быя, ‑ых.

Атрад вадаплаўных птушак з пласцінкамі на баках дзюбы і плавальнымі перапонкамі на лапах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сако́льнік, ‑а, м.

Гіст. Той, хто даглядае лоўчых птушак, абучае іх і палюе з імі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюлюлю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі на цю-лю-лю (пра некаторых птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак.

1. каго-што. Меціць (жывёліну), надзяваючы кольцы на лапкі птушак або хвасты рыб для даследавання напрамку і хуткасці іх перамяшчэння, працягласці жыцця і інш.

К. пералётных птушак.

2. што. Рабіць кругавы зрэз кары або надзяваць на ствол дрэва драцяныя кольцы з мэтай уздзеяння на яго рост.

3. што. Абмазваць ствол дрэва для аховы яго ад шкодных насякомых.

|| зак. закальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны і акальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. кальцава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвы́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Утвараць рэзкія адрывістыя гукі (пра некаторых птушак і насякомых).

2. Ліцца струменьчыкамі.

Пад нагамі хлюпала і цвыркала тонкімі струменьчыкамі вада.

|| аднакр. цвы́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цвы́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бру́дэр, ‑а, м.

Апарат для абагравання выведзеных у інкубатары птушанят свойскіх птушак (куранят, качанят і пад.).

[Англ. brooder.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)