язёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да язя, уласцівы яму. Язёвы плаўнік. // Прыгатаваны з язя. Язёвая юшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дама́шні, -яя, -яе.

1. Які адносіцца да дома, сям’і, прызначаны для карыстання дома.

Д. тэлефон.

Д. халат.

2. Зроблены, прыгатаваны дома або прызначаны для выканання дома.

Д. хлеб.

Дамашняе заданне.

3. Сямейны, прыватны.

Дамашняе выхаванне.

4. Свойскі, не дзікі.

Дамашнія жывёлы.

5. у знач. наз. дама́шнія, -іх. Члены сям’і (разм.).

Нашы дамашнія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касцяні́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касцяніц. Касцянічнае лісце. // Прыгатаваны з касцяніц (у 2 знач.). Касцянічная настойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кра́бавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да краба. Крабавыя сеткі. Крабавы промысел. // Прыгатаваны з мяса крабаў. Крабавыя кансервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лакры́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да лакрыцы, лакрычніку. Лакрычны корань. // Прыгатаваны з лакрыцы, з лакрычніку. Лакрычны парашок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кабачка, кабачкоў. Кабачковае поле. Кабачковае семя. // Прыгатаваны з кабачкоў. Кабачковая ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цуко́рны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да цукоры; прыгатаваны з цукоры, з цукорай. Цукорны напітак. Цукорная кава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мя́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяты, уласцівы ёй. Мятны пах. // Прыгатаваны з мяты, з мятай. Мятныя цукеркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працёрты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад працерці.

2. у знач. прым. Прыгатаваны праціраннем. Працёртыя ягады з цукрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пра́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пражыць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны пры дапамозе пражання. Пражаны гарох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)