парафінава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць), менціць (насычаць) парафінам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прарызі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Насыціць, прамачыць, пакрыць рызінавай сумессю. Прарызініць тканіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упылі́ць, упылю, упыліш, упыліць; зак., каго-што.

Разм. Пакрыць пылам, запыліць. Упыліць плашч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насы́пацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -плецца; зак.

1. Сыплючыся, трапіць куды-н.

Пясок насыпаўся ў чаравікі.

2. Асыпаючыся, пакрыць паверхню чаго-н.

Насыпалася лісця за ноч.

|| незак. насыпа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазаплята́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Пераплятаючы, сплесці, заплесці ўсё, многае.

П. косы.

П. дзіркі ў тыне.

2. чым. Аплятаючы, пакрыць чым-н. усё, многае.

Павукі пазапляталі куткі павуціннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́залаціць, ‑лачу, ‑лаціш, ‑лаціць; зак., што.

Пакрыць пазалотай, пазалаціць усё або частку чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апа́лубіць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак., што.

Спец. Пакрыць, аблажыць апалубкай (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абзеляні́ць, ‑ню́, ‑ні́ш, ‑ні́ць; ‑ні́м, ‑ніце́; зак., што.

Насадзіць многа кустоў, дрэў, пакрыць расліннасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закуро́дыміць і закурады́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго-што.

Пакрыць сажай; задыміць. Закурадыміць сцены.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запля́міцца, ‑млюся, ‑мішся, ‑міцца; зак.

1. Пакрыцца плямамі.

2. перан. Пакрыць сябе ганьбаю; абняславіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)