напалірава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., што і чаго.

1. гл. паліраваць.

2. Паліруючы, зрабіць у нейкай колькасці.

Н. цацак.

|| незак. напаліро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашмо́ргаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., чаго.

Шморгаючы, вырваць або нарваць у якой-н. колькасці.

Н. каласоў.

Н. ягад з лісцем.

|| незак. нашмо́ргваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нашэ́сце, -я, н.

1. Напад ворага, запаланенне ім чужой тэрыторыі.

Варожае н.

2. перан. Нечаканы прыход, з’яўленне каго-н. у вялікай колькасці (разм., жарт.).

Н. гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панаязджа́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

Наехаць, з’ехацца ў адно месца ў вялікай колькасці.

Панаязджала шмат людзей на кірмаш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пасячы́ і пасе́кчы, -сяку́, -сячэ́ш, -сячэ́; -сячо́м, -сечаце́, -сяку́ць; -се́к, -кла; -сячы́; -се́чаны; зак., каго-што.

Высечы (высекчы), ссячы ў вялікай колькасці, зусім.

Пасеклі малады лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нагла́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак.

1. што. Выгладзіць добра, акуратна.

Н. штаны.

2. чаго. Выгладзіць у нейкай колькасці.

Н. бялізны.

|| незак. нагла́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наглыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. каго-што. Праглынуць у вялікай колькасці.

Н. пылу.

Н. халоднай вады.

2. Наесціся чаго-н., недастаткова перажоўваючы (разм.).

Н. клёцак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Наспары́ць ’нарасці ў вялікай колькасці’ (полац., Нар. лекс.), ’іназбірацца’ (міёр., Нар. сл.). Да спор ’прыбытак, нарашчэнне’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

панапаўза́ць, ‑ае; зак.

Напаўзці куды‑н. у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напла́віцца, ‑віцца; незак.

Расплавіцца ў нейкай колькасці. Наплавілася воску.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)