генера́л-пракуро́р, ‑а, м.

Вышэйшы ўрадавы чыноўнік царскай Расіі, які наглядаў за законнасцю дзейнасці дзяржаўнага апарату і ўзначальваў Сенат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіганты́зм, ‑у, м.

Празмерны рост чалавека, жывёліны або асобных частак іх цела ў выніку парушэння дзейнасці залоз унутранай сакрэцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адчыта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Зрабіць справаздачу аб сваёй рабоце, дзейнасці і пад. Адчытацца перад выбаршчыкамі. Адчытацца за камандзіроўку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спіннамазгавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да спіннога мозга або да яго дзейнасці. Спіннамазгавыя нервы.

•••

Спіннамазгавая вадкасць гл. вадкасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэхнаге́нны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Выкліканы прамысловай вытворчасцю і тэхнічнымі сродкамі дзейнасці людзей (аб зменах у навакольным асяроддзі). Тэхнагенны працэс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шызафрэні́я, ‑і, ж.

Цяжкае псіхічнае захворванне, якое суправаджаецца ўстойлівымі зменамі ў псіхіцы, парушэннем звязанасці псіхічных працэсаў, зніжэннем псіхічнай дзейнасці.

[Ад грэч. schizō — раздзяляю, расшчапляю і phrēn — розум.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паказу́ха, -і, ДМ -зу́се, ж. (разм.).

Выгляд усяго добрага, паспяховай дзейнасці; дзеянні, разлічаныя на знешні эфект, на тое, каб зрабіць добрае ўражанне на каго-н.

Устроілі паказуху перад начальствам.

|| прым. паказу́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плынь, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Імкліва цякучая водная маса.

Рачная п.

2. Рухомы паток паветра.

Паветраная п.

Людская п. (перан.).

3. перан. Кірунак у якой-н. сферы дзейнасці.

Палітычныя плыні.

Літаратурная п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмежава́ць, -мяжу́ю, -мяжу́еш, -мяжу́е; -мяжу́й; -межава́ны; зак., каго-што.

Паставіць у пэўныя рамкі, межы; звузіць чыю-н. сферу дзейнасці.

А. дакладчыка рэгламентам.

А. права ўвозу.

|| незак. абмяжо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмежава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

струме́нь, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Вузкі паток вадкасці, святла, газу і інш.

С. вады.

Паветраны с.

2. перан., чаго або які. Напрамак, рыса дзейнасці ў чым-н.

Гумарыстычны с. у творчасці паэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)