Verbum

кле́нічы, ‑аў; адз. няма.

Абл. Праклёны, кляцьба. Дзед кляў лысага чыноўніка ўсімі кленічамі, якія толькі ведаў. Якімовіч.

ко́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Кошка. Котка вылезла з-пад прыпечка. Бядуля.

зрадзі́ць, зродзіць; зак.

Абл. Тое, што і урадзіць. Гаварылі пра гуркі, што зрадзілі ў гэтым годзе. Дамашэвіч.

зрыхтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Абл. Падрыхтаваць. [Камісар:] Калі зрыхтуеце ўсё чыста — Прашу паведаміць мне. Глебка.

замі́ж, прыназ. з Р.

Абл. Замест. І тчэ, забыўшыся, рука, Заміж персідскага ўзору, Цвяток радзімы васілька. Багдановіч.

вычмура́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Абл. Вычвараць, вытвараць. Вычмуралі [гусі] там так, як сваты на вяселлі. Дубоўка.

гідлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Гадлівы. Ад калючай стараставай барады і ягонага панібрацтва начальніка пранялі гідлівыя дрыжыкі. Самуйлёнак.

дамаўё, ‑я, н.

Абл. Дамавіна. У дамаўі Іванька ляжаў, склаўшы на грудзях высахлыя ручкі, вастраносенькі, белабрысы. Ставер.

ада́ле, прысл.

Абл. Потым, пасля. Бяжыш скоранька-скоранька, адале распрастаеш рукі, памахаеш імі і зноў ходу. Лужанін.

запамо́га, ‑і, ДМ ‑зе, ж.

Абл. Падтрымка, дапамога. — Ты мне будзеш запамогай, Сіл крыніцаю жывых. Колас.