каса́тка 1, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Народная назва вясковай ластаўкі. У вясковай ластаўкі, касаткі, хвост мае форму доўгіх вілачак з вострымі канцамі. В. Вольскі.

каса́тка 2, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Буйная драпежная млекакормячая жывёліна сямейства дэльфінавых, падобная на кіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

што́нікі, ‑аў; адз. няма.

Разм. Памянш. да штаны; кароткія дзіцячыя штаны. Хлопчыку было так добра, так радасна, што ён забыўся і на разадраную калашыну сваіх новых штонікаў, і на паранены палец. Юрэвіч. Юрка бег за Людай па сцежцы, смешна падкідаючы голымі каленцамі шырокія калашыны кароткіх штонікаў. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падлама́ць, ‑ламлю, ‑ломіш, ‑ломіць; зак.

Зламаць, надламаць знізу. Падламаць сук. // перан. Пазбавіць сілы. Так няўмольна падламала .. [хлопца] хвароба. Клышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́дкалатка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Заправа з мукі і вады для некаторых відаў стравы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

браху́ха, ‑і, ДМ ‑хусе, ж.

Жан. да брахун. [Акуля:] — Ідзі, ідзі, так вось і павераць табе, брахусе. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маргары́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Дэкаратыўная расліна з дробнымі ружовымі, белымі або чырвонымі кветачкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жада́цца, ‑аецца; безас. незак., чаго або з інф.

Хацецца. Так жадалася вярнуць зноў усё пражытае, усё былое... Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задо́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць задорнага. — А вось мы праверым, ці так гэта, — з уяўнай задорнасцю сказаў капітан. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухвёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Разм. Геаграфічная карта з маштабам дзве вярсты ў цалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзесяцівёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн.так; ж.

Разм. Геаграфічная карта з маштабам дзесяць вёрст у цалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)