аквамары́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да аквамарыну. Аквамарынавае шкло. // Зроблены з аквамарыну. Аквамарынавы пярсцёнак.

2. Колеру аквамарыну. Аквамарынавы фон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глядзе́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і аптычны. Глядзельнае шкло. Глядзельная труба.

2. Прызначаны для гледачоў (у 2 знач.). Глядзельная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

составно́й састаўны́; (являющийся частью) складо́вы;

составно́е стекло́ састаўно́е шкло;

составна́я часть госуда́рства складо́вая ча́стка дзяржа́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лабавы́ лобово́й;

л. ве́цер — лобово́й ве́тер;

~ва́я ата́ка — лобова́я ата́ка;

~во́е шкло аўтамабі́ля — лобово́е стекло́ автомоби́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

негаты́ўны I фото негати́вный;

~нае шкло — негати́вное стекло́

негаты́ўны II (отрицательный) негати́вный;

н. адка́з — негати́вный отве́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пляшы́вы, ‑ая, ‑ае.

З плешам, аблыселы. Шыковіч праз шкло ў задняй сценцы бачыў, як з боку ў бок матлялася пляшывая галава. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малахі́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да малахіту. Малахітавае радовішча. // Зроблены з малахіту. Малахітавая шкатулка. Малахітавае шкло.

2. Колеру малахіту. Малахітавае плацце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пла́віцца, ‑віцца; незак.

1. Рабіцца вадкім ад награвання да высокай тэмпературы (пра цвёрдыя целы). Ад высокай тэмпературы плавіцца шкло.

2. Зал. да плавіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфра́ктар, ‑а, м.

1. Тэлескоп, аб’ектыў якога складаецца з лінз.

2. Уст. Павелічальнае шкло, якое ўзмацняе святло, а таксама лямпа з такім шклом.

[Ад позналацінскага refractio — пераламленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шкловыдзіма́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выдзімання шкляных вырабаў. Шкловыдзімальны цэх. // Які прызначаецца, выкарыстоўваецца для выдзімання шкляных вырабаў. Шкло выд зімальныя прыстасаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)