мете́лица

1. см. мете́ль;

2. (танец) мяце́ліца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́тка-е́нка (танец) ле́тка-е́нка, род. ле́ткі-е́нкі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ча-ча-ча́ (танец) ча-ча-ча́ нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

датанцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Скончыць танцаваць які‑н. танец. Датанцаваць польку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кама́рынская, ‑ай, ж.

Руская народная танцавальная песня, а таксама танец пад гэту песню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падэка́тр, ‑а, м.

Бальны танец чатырохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. pas de quatre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падэспа́нь, ‑я, м.

Бальны танец трохдольнага размеру, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. pas d'Espagne.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фанда́нга, нескл., н.

Іспанскі народны танец, які выконваецца ў суправаджэнні гітары і кастаньет.

[Ісп. fandango.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тан ’танцы, скокі’ (Сцяшк.), ’танец’ (Ласт.). З польск. tan ’танец’, другаснага ўтварэння ад ст.-польск. taniec (гл. та́нец), паводле народнай этымалогіі ўспрынятага як суфіксальнае ўтварэнне з суф. ‑ec (Брукнер, 565; Длугаш-Курчабова, 495). Параўн. танок, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

гаво́т, ‑а, М ‑воце, м.

Старадаўні французскі танец, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. gavotte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)