галаві́зна, ‑ы, ж.

Мяса з галавы жывёлы, рыбы як прадукт харчавання. Суп з галавізнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрамысло́васць, ‑і, ж.

Галіна харчовай прамысловасць якая займаецца здабычай, апрацоўкай рыбы, ракападобных і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недалаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., каго-што.

Налавіць менш, чым трэба, чым меркавалася. Недалавіць рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рыбапрадукцы́йнасць, ‑і, ж.

Здольнасць даваць рыбную прадукцыю, забяспечваць улоў рыбы. Рыбапрадукцыйнасць азёр Беларусі. Рыбапрадукцыйнасць Каспія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмафі́л, ‑а, м.

Спец. Арганізм, які нармальна развіваецца пры высокай тэмпературы. Рыбы-тэрмафілы. Бактэрыі-тэрмафілы.

[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і phileō — люблю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самало́ў, ‑лова, м.

Назва розных пастак і снасцей для лоўлі рыбы, птушак, звяроў. Кручок для самалова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уло́ў (род. уло́ву) м.

1. (действие) уло́в, лов;

2. (количество пойманной рыбы, зверя) уло́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́сяц-ры́ба, месяца-рыбы, ж.

Рыба сямейства скалазубых з кароткім шарападобным целам, якая водзіцца ў цёплых морах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пескажы́л, ‑а, м.

Чарвяк, які жыве ў прыбярэжным марскім пяску, іле і служыць прынадай пры лоўлі рыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблаві́ць, ‑лаўлю, ‑ловіш, ‑ловіць; зак., што.

Разм. Правесці лоўлю рыбы на пэўным месцы. Аблавіць возера. Аблавіць старыцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)