клан, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Род, радавая абшчына [першапачаткова ў кельцкіх народаў] (спец.).

2. перан. Адасобленая групоўка людзей, якія лічаць сябе лепшымі, прывілеяванымі ў якіх-н. адносінах.

|| прым. кла́навы, -ая, -ае.

Кланавая абмежаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фамі́лія, -і, мн. -і, -лій, ж.

1. Род, шэраг пакаленняў, якія маюць аднаго продка.

Радавітая ф.

2. Сям’я, члены сям’і (уст.).

|| прым. фамі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Ф. дом Міцкевічаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пельме́ні, -яў, адз. -ме́нь, -я, м.

Кулінарны выраб — род маленькіх піражкоў з прэснага цеста, начыненых мясным або рыбным фаршам і адвараных у кіпетні.

Сібірскія п.

|| прым. пельме́нны, -ая, -ае.

П. цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кайма́н, ‑а, м.

Род кракадзілаў з моцным панцырам на спіне і жываце, якія водзяцца ў Цэнтральнай Амерыцы.

[Ісп. caiman.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Род адна- і шматгадовых травяністых раслін сямейства злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

традэска́нцыя, ‑і, ж.

Род травяністых раслін з роўнымі або паўзучымі сцёбламі; культывуецца як дэкаратыўная і хатняя расліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калёквіум, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Гутарка выкладчыка са студэнтамі з мэтай выяўлення іх ведаў; род экзамену.

Правесці к.

2. Навуковы сход, семінар з абмеркаваннем дакладаў на пэўную тэму.

К. вірусолагаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ардынату́ра, ‑ы, ж.

1. Род практычнай медыцынскай аспірантуры. Клінічная ардынатура.

2. Пасада ардынатара.

3. Уст. Пасада ардынарнага прафесара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шынка́рства, ‑а, н.

Уст.

1. Утрыманне шынка як род занятку.

2. Забаронены законам выраб і гандаль спіртнымі напіткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Тое, чым хто-н. заняты; справа, праца.

Род заняткаў.

2. мн. Вучэбныя гадзіны (урокі, лекцыі), а таксама наогул час вучэння.

У школе пачаліся заняткі.

Семінарскія заняткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)