Verbum

партрэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да партрэта. Партрэтнае мастацтва. Партрэтныя замалёўкі. Партрэтны жывапіс.

прамо́ўніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прамоўцы, уласцівы яму. Прамоўніцкае мастацтва. Прамоўніцкі голас.

абстракцыяні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які мае адносіны да абстракцыянізму, абстракцыяніста. Абстракцыянісцкі жывапіс. Абстракцыянісцкае мастацтва.

ленінія́на, ‑ы, ж., зб.

Сукупнасць твораў літаратуры і мастацтва аб У.І. Леніне. Беларуская ленініяна.

індало́гія, ‑і, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мастацтва, мову і літаратуру Індыі.

дэкадэ́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дэкадэнта, да дэкадэнцтва. Дэкадэнцкі твор. Дэкадэнцкае мастацтва.

супрэматы́зм, ‑у, м.

Фармалістычная плынь у рускім мастацтве пачатку 20 ст., разнавіднасць абстрактнага мастацтва.

[Ад лац. supremus — вышэйшы.]

тэлемаста́цтва, ‑а, н.

Мастацтва тэлевізійнага вяшчання; творы мастацкага тэлебачання, створаныя з улікам яго спецыфікі.

штотыднёвік, ‑а, м.

Перыядычнае выданне, якое выходзіць раз на тыдзень. Штотыднёвік «Літаратура і мастацтва».

дыяра́ма, ‑ы, ж.

1. Від выяўленчага мастацтва, у якім жывапісная карціна вялікіх памераў дапаўняецца аб’ёмным (бутафорскім) пярэднім планам, макетам, а таксама твор гэтага мастацтва.

2. Карціна, выкананая на празрыстай тканіне або шкле і спецыяльна асветленая для стварэння ўражання аб’ёмнасці.

[Ад грэч. diá — праз, скрозь і hórama — карціна, відовішча.]