Со́рта ‘трос, канат’ (калінк., Арх. ГУ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сты́сы ‘драўляныя вілы’ (калінк., Арх. ГУ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

забе́г м.

1. (действие) разг. забяга́нне, -ння ср.;

2. спорт. забе́г, -гу м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подло́г м. падло́г, -гу м.; (подделка) падро́бка, -кі ж.;

подло́г докуме́нтов падло́г дакуме́нтаў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Кеб ’каб’ (Арх. ГУ, Нар. словатв., Шатал.). Гл. каб.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Карто́плі ’бульба’ (Сержп. Грам.; Арх. ГУ), Pluralia tantum у функцыі зборнага назоўніка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кре́кинг техн.

1. (о процессе) крэ́кінг, -гу м.;

2. (об установке) крэ́кінг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разбе́г разбе́г, -гу м., разго́н, -ну м.;

прыжо́к с разбе́га скачо́к з разбе́гу (разго́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аб’яшэ́ць ’стаць нахабным’ (Арх. ГУ), відаць, з o‑běs‑ěti. Гл. бес, бешаны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крапі́ўка ’высыпка на целе дзіцяці’ (Арх. ГУ, Сцяшк., Мат. Гом.). Да крапіва (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)