пресе́чься

1. перарва́цца, перапыні́цца;

2. (прекратиться) спыні́цца; (оборваться) абарва́цца;

го́лос пресе́кся го́лас абарва́ўся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́нкі¹, -ая, -ае.

1. Гучны, гулкі.

З. голас.

Звонкае шкло.

Звонкая манета (металічныя грошы).

2. Тое, што і гулкі (у 2 знач.).

Звонкае паветра.

Звонкі зычны — які вымаўляецца з удзелам голасу.

|| наз. зво́нкасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зы́чны, -ая, -ае.

1. Звонкі, прарэзлівы.

З. голас.

2. Пра гукі мовы: які ўтвараецца пры праходжанні моцнага струменю паветра праз перашкоду ў якім-н. месцы моўнага апарату, а таксама пра літары, якія адлюстроўваюць такія гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хры́пнуць, -ну, -неш, -не; хрып, -пла; -ні; незак.

1. Пачынаць гаварыць хрыпла, губляць чыстату голасу.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Станавіцца хрыплым.

Голас хрыпне.

|| зак. ахры́пнуць, -ну, -неш, -не; ахры́п, -пла; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адміністра́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да адміністратара. Адміністратарскі голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казлято́н, ‑у, м.

Разм. іран. Непрыемны, фальшывы голас у спевака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кантра́льтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кантральта. Кантральтавы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чэрававяшча́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да чэрававяшчання. Чэрававяшчальны голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замагі́льны

1. рел. загро́бный; потусторо́нний;

2. замоги́льный; загро́бный;

з. го́лас — замоги́льный (загро́бный) го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плаксі́вы плакси́вый; слезли́вый; (о звуках — ещё) пла́чущий;

п. го́лас — плакси́вый (слезли́вый, пла́чущий) го́лос

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)