напладзі́ць, ‑пладжу, ‑плодзіш, ‑плодзіць; зак.

Разм.

1. каго. Радзіць у вялікай колькасці. Напладзіць дзяцей. // Стварыць умовы для з’яўлення на свет каго‑н. у вялікай колькасці. Напладзіць прусакоў.

2. перан.; каго-чаго. Развесці ў вялікай колькасці. Напладзіць аддзелаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прые́мнасць ж.

1. прия́тность;

п. абыхо́джання — прия́тность обхожде́ния;

2. удово́льствие ср.;

3. прия́тное, прия́тность;

з вялі́кай ~цю — с больши́м удово́льствием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напладзі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -пло́дзіцца; зак., каго-чаго (разм.).

Радзіцца або развесціся ў вялікай колькасці.

Напладзілася (безас.) мух.

Напладзілася (безас.) гультаёў (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небага́ты, -ая, -ае.

1. Які не мае вялікай маёмасці, вялікіх матэрыяльных сродкаў.

Небагатае прадпрыемства.

2. Недарагі; сціплы.

Небагатыя падарункі.

3. перан. Недастатковы, абмежаваны.

Н. рэпертуар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панаваро́чваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

1. Наварочаць, накідаць, нагрувасціць у вялікай колькасці.

П. зямлі.

2. што чым. Прыкрыць, навярнуўшы чым-н.

П. міскі каструлямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панамярза́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е; зак.

Намерзнуць у вялікай колькасці або ў многіх месцах.

Панамярзала (безас.) лёду каля калодзежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гру́зны, -ая, -ае.

1. 3 вялікай вагой, масіўны, цяжкі.

Грузная фігура.

Грузна (прысл.) сесці на лаву.

2. Цяжка нагружаны.

Г. цягнік.

|| наз. гру́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тытані́чны, -ая, -ае (высок.).

1. Які вызначаецца вялікай фізічнай або духоўнай сілай, розумам, талентам; уласцівы тытану¹ (у 2 знач.).

2. Вялікі па сіле, размаху; грандыёзны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́на, ‑ы, ж.

Род вялікай антылопы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вялікагало́вы, ‑ая, ‑ае.

З вялікай галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)