белая - Пошук - Асноўныя

аграма́да, ‑ы, М ‑дзе, ж.

Што‑н. велізарнае, агромністае; глыба, гмах; аграмадзіна. Аграмады гор. Белая аграмада Эльбруса. Каменныя аграмады пірамід. □ Як змрочныя здані, з пустымі вачамі Стаялі муроў аграмады, Трывожнымі днямі, даўгімі начамі Не ціхла вакол кананада. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцёклы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які ўцёк, збег адкуль‑н., беглы. [Выхвалінскі:] «... У чацвер прыйдзе да вас жанчына, хустка на галаве белая, за спінаю кайстра, завуць яе Насця, а прозвішча Бойка і будзе яна быццам пытацца пра ўцёклую карову»... Краўчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фрэнч, ‑а, м.

Прыталеная куртка ваеннага крою з чатырма накладнымі кішэнямі і хлясцікам ззаду. Шырокія плечы .. [начальніка] аблягаў фрэнч ахоўнага колеру, абцягнуты шырокім раменным поясам. Чарнышэвіч. На .. [Купалу] была белая сарочка, .. адкрыты суконны фрэнч з чатырма нашытымі зверху кішэнямі. Рамановіч.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ля́хаўка бе́лая ’нівянік звычайны, Leucantheum DC. vulgare Lam’, (віц., Кіс.). З ⁺беляхаўка ’белы’ — пераклад лац. назвы, якая са ст.-грэч. λευκανθής ’белы, сівы’. Параўн. рус. алан., валаг. белюга, белюшка, укр. білоголовник ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бе́ла-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бе́ла-чырво́на-бе́лы	бе́ла-чырво́на-бе́лая	бе́ла-чырво́на-бе́лае	бе́ла-чырво́на-бе́лыя
Р.	бе́ла-чырво́на-бе́лага	бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́лае	бе́ла-чырво́на-бе́лага	бе́ла-чырво́на-бе́лых
Д.	бе́ла-чырво́на-бе́ламу	бе́ла-чырво́на-бе́лай	бе́ла-чырво́на-бе́ламу	бе́ла-чырво́на-бе́лым
В.	бе́ла-чырво́на-бе́лы (неадуш.) бе́ла-чырво́на-бе́лага (адуш.)	бе́ла-чырво́на-бе́лую	бе́ла-чырво́на-бе́лае	бе́ла-чырво́на-бе́лыя (неадуш.) бе́ла-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т.	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лай бе́ла-чырво́на-бе́лаю	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лымі
М.	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лай	бе́ла-чырво́на-бе́лым	бе́ла-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бел-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	бел-чырво́на-бе́лы	бел-чырво́на-бе́лая	бел-чырво́на-бе́лае	бел-чырво́на-бе́лыя
Р.	бел-чырво́на-бе́лага	бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́лае	бел-чырво́на-бе́лага	бел-чырво́на-бе́лых
Д.	бел-чырво́на-бе́ламу	бел-чырво́на-бе́лай	бел-чырво́на-бе́ламу	бел-чырво́на-бе́лым
В.	бел-чырво́на-бе́лы (неадуш.) бел-чырво́на-бе́лага (адуш.)	бел-чырво́на-бе́лую	бел-чырво́на-бе́лае	бел-чырво́на-бе́лыя (неадуш.) бел-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т.	бел-чырво́на-бе́лым	бел-чырво́на-бе́лай бел-чырво́на-бе́лаю	бел-чырво́на-бе́лым	бел-чырво́на-бе́лымі
М.	бел-чырво́на-бе́лым	бел-чырво́на-бе́лай	бел-чырво́на-бе́лым	бел-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сі́не-чырво́на-бе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сі́не-чырво́на-бе́лы	сі́не-чырво́на-бе́лая	сі́не-чырво́на-бе́лае	сі́не-чырво́на-бе́лыя
Р.	сі́не-чырво́на-бе́лага	сі́не-чырво́на-бе́лай сі́не-чырво́на-бе́лае	сі́не-чырво́на-бе́лага	сі́не-чырво́на-бе́лых
Д.	сі́не-чырво́на-бе́ламу	сі́не-чырво́на-бе́лай	сі́не-чырво́на-бе́ламу	сі́не-чырво́на-бе́лым
В.	сі́не-чырво́на-бе́лы (неадуш.) сі́не-чырво́на-бе́лага (адуш.)	сі́не-чырво́на-бе́лую	сі́не-чырво́на-бе́лае	сі́не-чырво́на-бе́лыя (неадуш.) сі́не-чырво́на-бе́лых (адуш.)
Т.	сі́не-чырво́на-бе́лым	сі́не-чырво́на-бе́лай сі́не-чырво́на-бе́лаю	сі́не-чырво́на-бе́лым	сі́не-чырво́на-бе́лымі
М.	сі́не-чырво́на-бе́лым	сі́не-чырво́на-бе́лай	сі́не-чырво́на-бе́лым	сі́не-чырво́на-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

чырво́на-сі́не-бе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	чырво́на-сі́не-бе́лы	чырво́на-сі́не-бе́лая	чырво́на-сі́не-бе́лае	чырво́на-сі́не-бе́лыя
Р.	чырво́на-сі́не-бе́лага	чырво́на-сі́не-бе́лай чырво́на-сі́не-бе́лае	чырво́на-сі́не-бе́лага	чырво́на-сі́не-бе́лых
Д.	чырво́на-сі́не-бе́ламу	чырво́на-сі́не-бе́лай	чырво́на-сі́не-бе́ламу	чырво́на-сі́не-бе́лым
В.	чырво́на-сі́не-бе́лы (неадуш.) чырво́на-сі́не-бе́лага (адуш.)	чырво́на-сі́не-бе́лую	чырво́на-сі́не-бе́лае	чырво́на-сі́не-бе́лыя (неадуш.) чырво́на-сі́не-бе́лых (адуш.)
Т.	чырво́на-сі́не-бе́лым	чырво́на-сі́не-бе́лай чырво́на-сі́не-бе́лаю	чырво́на-сі́не-бе́лым	чырво́на-сі́не-бе́лымі
М.	чырво́на-сі́не-бе́лым	чырво́на-сі́не-бе́лай	чырво́на-сі́не-бе́лым	чырво́на-сі́не-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мярэ́жа, ‑ы, ж.

1. Сетка для лоўлі рыбы, нацягнутая на абручы.

2. Тое, што сваім выглядам нагадвае сетку. Пацямнела. Белая была толькі дарога. У лесе на снег апала густая шэрая мярэжа. Пташнікаў. Насустрач беглі дрэвы, заштрыхаваныя мярэжай дажджу. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збуя́ць, ‑яе; зак.

Пышна разрасціся націннем на шкоду плоданашэнню. Збуяла бульба. Гарох збуяў. □ Здаецца, калі глядзіш на гэты пагорак сярод балота, то і зямля — плямамі: то блакітная — дзе дурніцы, то чырвона-белая — гэта дзе збуяў і разросся бруснічнік. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verbum