Лагадне́ць ’станавіцца пяшчотным, ласкавым’ (Нас., ТС). Да лагодны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абгасці́цца ’адпачыць пасля дарогі’ (Нас., Бяльк.) да госць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абрахава́ць ’падлічыць’ (Нас.) < польск. obrachować ’тс’ (Кюнэ, Poln., 81).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аво́нтпіцца ’пудзіцца’ (Нас.), гл. вонтпіцца. Пачатковае а‑ пратэтычнага характару.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адсю́ль, ст.-бел. отсюль (1527) (Нас. гіст.). Гл. адкуль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адту́ль, ст.-бел. оттуль (1347) (Нас. гіст.). Гл. адкуль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ай ’ці’ (Нас., Бяльк., Гарэц.) да аль. Гл. алі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акано́м (БРС, Гарэц., Касп., Нас.). Запазычана з ням. Ökonom.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

О́схлы ’сухарлявы, худы’ (Бяльк.), ’высахшы’ (Нас., Яруш.) < польск. oschły.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падо́шлы ’пажылы, даволі стары’ (Нас.). З польск. podeszły ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)