Verbum

ты́гель, -гля, мн. -глі, -гляў, м.

1. Пасудзіна з вогнетрывалага матэрыялу для плаўкі, варкі, нагрэву чаго-н. на моцным агні.

2. Металічная пліта друкарскай машыны для прыціскання паперы да пакрытай фарбай друкарскай формы (спец.).

|| прым. ты́гельны, -ая, -ае.

напі́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Прадукт, прыгатаваны для піцця; напой.

Прахаладжальныя напіткі.

Спіртныя напіткі.

нафтасхо́вішча, -а, мн. -ы, -вішч і -аў, н.

Збудаванне з рэзервуарамі для захоўвання нафты, нафтапрадуктаў.

няві́дны, -ая, -ае.

1. Недаступны для зроку; нябачны.

2. Несамавіты, непрыгожы на выгляд.

Нявідная дзяўчынка.

о́птымум, -у, м. (спец.).

Сукупнасць найбольш спрыяльных умоў для каго-, чаго-н.

Тэмпературны о. чалавека.

пад’ёмнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Устройства, механізм для пад’ёму цяжару і пасажыраў.

Канатны п.

падсу́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Невялікая паясная сумка для патронаў.

Укласці абоймы ў п.

пажы́ва, -ы, ж.

Тое, чым жывіцца арганізм; спажыва.

П. для раслін, рыб.

Духоўная п. (перан.).

па́нты, -аў.

Маладыя рогі маралаў, якія выкарыстоўваюцца для вырабу лекавых сродкаў.

|| прым. па́нтавы, -ая, -ае.

параўна́льны, -ая, -ае.

Заснаваны на параўнанні, які служыць для параўнання.

Параўнальныя даныя.

П. метад даследавання.