Verbum

зая́длы, -ая, -ае (разм.).

1. Які надта прыахвоціўся да чаго-н., заўзяты.

З. курэц.

2. Які вядзецца, выконваецца з асаблівай упартасцю, зацяты.

Заядлая спрэчка.

3. Злосны, задзірысты.

З. чалавек.

зло́снік, -а, мн. -і, -аў, м.

Чалавек, які мае зло на каго-н.; вораг.

Сябры і злоснікі.

|| ж. зло́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. зло́сніцкі, -ая, -ае.

Злосніцкія нагаворы.

ідыёт, -а, М -ёце, мн. -ы, -аў, м.

1. Разумова адсталы, недаразвіты ад нараджэння чалавек.

2. Дурань, тупіца (разм., лаянк.).

|| ж. ідыётка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

інтрыга́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (неадабр.).

Чалавек, які займаецца інтрыгамі (у 1 знач.).

Палітычны і.

|| ж. інтрыга́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. інтрыга́нскі, -ая, -ае.

вы́скачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, м. і ж. (разм.).

Чалавек, які, жадаючы выслужыцца, паказаць сябе, ва ўсё ўмешваецца, які заняў прыметнае грамадскае становішча не па заслугах.

бязла́дны, -ая, -ае.

1. Пазбаўлены парадку, хаатычны.

Б. натоўп.

2. У якім няма пэўнай сістэмы, паслядоўнасці, рытму; сумбурны.

Бязладная гаворка.

3. Бесталковы, неарганізаваны.

Б. чалавек.

|| наз. бязла́днасць, -і, ж.

ашча́дны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да захоўвання грашовых укладаў.

А. банк.

Ашчадная кніжка.

2. Тое, што і ашчадлівы.

А. чалавек.

|| наз. ашча́днасць, -і, ж. (да 2 знач.).

басурма́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек іншай веры (уст.).

2. Пра несумленнага чалавека (лаянк.).

|| ж. басурма́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. басурма́нскі, -ая, -ае.

баязлі́вец, -ліўца, мн. -ліўцы, -ліўцаў, м.

Чалавек, які ўсяго баіцца, у якога пачуццё страху бярэ верх над іншымі пачуццямі.

|| ж. баязлі́ўка, -і, ДМ -ліўцы, мн. -і, -лівак, ж.