адсы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. адаслаць.

2. Месца ў тэксце, якое адсылае за даведкай да другой часткі тэксту.

Сістэма адсылак у слоўніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абмярцве́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў адчувальнасць, зрабіўся нежывым (пра клеткі, тканкі, часткі цела).

Абмярцвелыя ногі.

2. перан. Нерухомы, застылы.

А. ад страху твар.

|| наз. абмярцве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чляні́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., чле́ніцца; незак.

Дзяліцца на асобныя часткі, члены; расчляняцца.

Слова членіцца на корань і суфіксы.

|| зак. расчляні́цца, -чле́ніцца.

|| наз. члянéнне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

біфштэ́кс, ‑а, м.

Кавалак абсмажанай ялавічыны (з сярэдняй часткі хрыбта тушы).

[Англ. beefsteaks (мн.).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грудзі́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.

Мяса з грудной часткі тушы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэзінтэгра́цыя, ‑і, ж.

Распадзенне, расчляненне цэлага на састаўныя часткі; проціл. інтэграцыя.

[Ад фр. dés — ад‑, раз- і лац. integer — суцэльны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпасава́цца, ‑суецца; зак.

Прыладзіцца адпаведна форме, памеру (пра дэталі, часткі); прыгнецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звары́цца сов., в разн. знач. свари́ться;

суп ~ры́ўся — суп свари́лся;

металі́чныя ча́сткі мо́цна ~ры́ліся — металли́ческие ча́сти кре́пко свари́лись

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перары́ў, -ры́ву, мн. -ры́вы, -ры́ваў, м.

1. Разрыў чаго-н. на часткі, а таксама месца разрыву.

П. провада.

2. Тое, што і перапынак.

Гаварыць з перарывамі.

П. у стажы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свісця́чы, -ая, -ае (спец.).

Які ўтвараецца пры праходжанні струменя паветра праз вузкую шчыліну ў месцы збліжэння пярэдняй часткі языка з верхнімі пярэднімі зубамі.

С. зычны гук.

Мяккі с. (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)