зайсці́ся, зайду́ся, зо́йдзешся, зо́йдзецца; зайшо́ўся, -шла́ся, -ло́ся; зайдзі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Замерці, знямець, страціць адчувальнасць.
Пальцы зайшліся ад холаду.
Сэрца зайшлося ад страху.
2. Памерці (разм.).
З. ад голаду.
3. Пачаць нястрымана плакаць, смяяцца, кашляць і пад.
З. ад смеху.
Дзіця зайшлося ад плачу.
|| незак. захо́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шаматкі́, ‑ая, ‑ое.
Які шамаціць; шаматлівы. Бы і не было нічога, акрамя грабель, акрамя шаматкога сена, спрыту, дужасці ў руках. Мележ. Пальцы [Марфы] абмацвалі шаматкую паперу. Савіцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шурпа́ціць, ‑пачу, ‑паціш, ‑паціць; незак., што.
Рабіць што‑н. шурпатым (у 1 знач.). Спазнаць мне хочацца І важкасць цэглы І як шурпаціць пальцы ўедлівы раствор. Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
яду́чы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Ядавіты, едкі. — Ты не глядзі, што луг руды, ён ядучы. Бачыш, як параз’ядаў мае пальцы, — паказвае бабка ружовыя ранкі на пальцах. Каліна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скру́чаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад скруціць.
2. у знач. прым. Сагнуты, пакрыўлены (ад хваробы, старасці). Не слухаліся скручаныя пальцы, Не выпрастацца згорбленай спіне. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заварушы́цца сов.
1. зашевели́ться; (начать двигаться — ещё) задви́гаться;
дзіця́ ~шы́лася ў калы́сцы — ребёнок зашевели́лся в лю́льке;
трава́ ~шы́лася пад ве́трам — трава́ зашевели́лась под ве́тром;
па́льцы ~шы́ліся — па́льцы зашевели́лись (задви́гались);
2. (начать суетливо двигаться) завози́ться; закопоши́ться;
3. (о множестве мелких животных) закише́ть, закопоши́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак.
1. што. Прыціснуўшы, пашкодзіць; адцзяліць, адрэзаць.
А. пальцы дзвярыма.
2. што. Сцісканнем адцзяліць вадкасць.
А. тварог.
3. каго-што. Адцясняючы, прымусіць адысці, адступіць.
А. натоўп назад.
4. што. Націснуўшы, зрабіць адбітак на чым.-н.
А. след.
5. што. Зрабіць адбітак тэксту, малюнка; адцрукаваць (спец.).
А. карэктуру.
|| незак. адціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазакру́чваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.
1. што. Закруціць, завіць (валасы); замацаваць, завязаць усё, многае.
П. вусы.
П. дротам дачныя брамкі.
2. што. Абвязаць, абматаць чым-н. усё, многае.
П. бінтам пальцы.
3. каго-што. Загарнуць у што-н. усіх, многіх або ўсё, многае.
П. дзяцей у коўдры.
4. што. Круцячы, закрыць, завінціць усё, многае.
П. краны.
П. гайкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расшчапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -шчэ́піцца; зак.
1. Раскалоцца, раздзяліцца на часткі.
Палена лёгка расшчапілася.
2. Разняцца, раз’яднацца.
Пальцы расшчапіліся.
3. Раздрабіцца, распасціся на часткі (спец.).
Валакно расшчапілася.
4. Раскласціся на часткі ў выніку хімічнай рэакцыі (спец.).
Эфір расшчапіўся.
5. Распасціся (пра атамы; спец.).
|| незак. расшчапля́цца, -я́ецца і расшчэ́плівацца, -аецца.
|| наз. расшчапле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пы́пці ’кіпці, вялікія кіпцюры’ (Бяльк.), пыпты ’пальцы на руках’ (Растарг.). Экспрэсіўнае ўтварэнне ад пыпець ’нарост; ціпун’ (гл.), збліжанае з кіпець ’пазногаць, кіпцюр’ (гл.), параўн. і кіпіць ’ціпун’ (гл.). Звяртае на сябе ўвагу паралелізм слоў балг. пішам ’дакранацца пальцам’ і піша, пітка ’ціпун’, паводле БЕР, 5, 245, не звязаных паміж сабой.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)