лінгві́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Навука аб мове; мовазнаўства.

[Ад лац. lingua — мова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матэрыялазна́ўства, ‑а, н.

Навука аб матэрыялах якой‑н. галіны вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэмагра́фія, ‑і, ж.

Навука, якая даследуе склад, колькасць, змяненне насельніцтва.

[Ад грэч. dēmos — народ і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гематало́гія, ‑і, ж.

Навука аб саставе, уласцівасцях і хваробах крыві.

[Ад грэч. háima — кроў і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідраметэарало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае кругаабарот вады ў атмасферы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гіпало́гія, ‑і, ж.

Навука аб конях і спосабах паляпшэння конегадоўлі.

[Грэч. hippos — конь і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гістало́гія, ‑і, ж.

Навука аб будове тканак чалавека і жывёлы.

[Ад грэч. histos — тканка і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агранамі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аграноміі. Агранамічная навука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адантало́гія, ‑і, ж.

Навука пра зубы, іх хваробы і лячэнне.

[Ад грэч. odontos — зуб і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ветэрынары́я, ‑і, ж.

Навука пра хваробы жывёл і іх лячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)