дэмагра́фія, ‑і, ж.

Навука, якая даследуе склад, колькасць, змяненне насельніцтва.

[Ад грэч. dēmos — народ і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крышталагра́фія, ‑і, ж.

Навука аб крышталях, іх будове і ўласцівасцях.

[Ад грэч. ktystallos — крышталь і graphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыяло́гія, ‑і, ж.

Навука аб дзеянні холаду на фізічныя целы.

[Ад грэч. krýos — холад, мароз і logos — навука.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лагапе́дыя, ‑і, ж.

Навука аб недахопах вымаўлення і іх лячэнні.

[Ад грэч. lógos — слова, мова і paidea — выхаванне, навучанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінгві́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Навука аб мове; мовазнаўства.

[Ад лац. lingua — мова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матэрыялазна́ўства, ‑а, н.

Навука аб матэрыялах якой‑н. галіны вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мовазна́ўства, ‑а, н.

Навука аб мове, законах яе развіцця; лінгвістыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхіятры́я, ‑і, ж.

Навука аб псіхічных захворваннях і іх лячэнні.

[Ад грэч. psychē — душа і iatreia — лячэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фармакало́гія, ‑і, ж.

Навука аб уздзеянні лекавых рэчываў на арганізм.

[Ад грэч. pharmakon — лякарства і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міфало́гія, -і, ж.

1. Навука, якая вывучае міфы (у 1 знач.).

2. Сукупнасць міфаў (у 1 знач.) якога-н. народа.

Славянская м.

|| прым. міфалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)