піла́-ры́ба, пілы-рыбы; мн. пілы-рыбы; ж.

Вялікая драпежная марская рыба з пілападобнымі адросткамі на верхняй сківіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сігналіза́цыя ж., в разн. знач. сигнализа́ция;

аўтаматы́чная с. — автомати́ческая сигнализа́ция;

марска́я с. — морска́я сигнализа́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэльфі́н, ‑а, м.

1. Марская млекакормячая жывёліна сямейства дэльфінавых з чорнай спінай і белым жыватом.

2. Скарасная разнавіднасць батэрфляю.

[Грэч. delphis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пінгві́н, ‑а, м.

Вялікая марская антарктычная птушка з кароткімі, падобнымі да крылаў ластамі, якая добра плавае, але не лятае.

[Ад лац. pinguis — тлусты, сыты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́ла, ‑ы, ж.

Вялікая драпежная марская рыба з вераценападобным целам і вялікай пашчай. / у перан. ужыв. Біржавыя акулы. Імперыялістычныя акулы.

[Ад стараж. нарв. hakall.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́муль, ‑я; Р мн. ‑яў; м.

Марская рыба сямейства ласосяў (водзіцца таксама ў возеры Байкал), якая па нераст выплывае ў рэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тры́гла, ‑ы, ж.

Марская прамысловая рыба сямейства трыглаў атрада акунепадобных, якую называюць яшчэ марскім пеўнем; водзіцца ў Чорным, Балтыйскім і далёкаўсходніх морах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ке́та ’марская прамысловая рыба сямейства ласасёвых’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. мову з тунгуса-маньчжурскіх моў: эвенк. кета ’тс’, маньчж. кʼата (ЕСУМ, 2, 426).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

алювія́льна-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. алювія́льна-марскі́ алювія́льна-марска́я алювія́льна-марско́е алювія́льна-марскі́я
Р. алювія́льна-марско́га алювія́льна-марско́й
алювія́льна-марско́е		 алювія́льна-марско́га алювія́льна-марскі́х
Д. алювія́льна-марско́му алювія́льна-марско́й алювія́льна-марско́му алювія́льна-марскі́м
В. алювія́льна-марскі́ (неадуш.)
алювія́льна-марско́га (адуш.)		 алювія́льна-марску́ю алювія́льна-марско́е алювія́льна-марскі́я (неадуш.)
алювія́льна-марскі́х (адуш.)
Т. алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марско́й
алювія́льна-марско́ю		 алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марскі́мі
М. алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марско́й алювія́льна-марскі́м алювія́льна-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

го́рна-марскі́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. го́рна-марскі́ го́рна-марска́я го́рна-марско́е го́рна-марскі́я
Р. го́рна-марско́га го́рна-марско́й
го́рна-марско́е		 го́рна-марско́га го́рна-марскі́х
Д. го́рна-марско́му го́рна-марско́й го́рна-марско́му го́рна-марскі́м
В. го́рна-марскі́ (неадуш.)
го́рна-марско́га (адуш.)		 го́рна-марску́ю го́рна-марско́е го́рна-марскі́я (неадуш.)
го́рна-марскі́х (адуш.)
Т. го́рна-марскі́м го́рна-марско́й
го́рна-марско́ю		 го́рна-марскі́м го́рна-марскі́мі
М. го́рна-марскі́м го́рна-марско́й го́рна-марскі́м го́рна-марскі́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)