інвентарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., каго-што.

Зрабіць (рабіць) інвентарызацыю. Інвентарызаваць кнігі. Інвентарызаваць маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недахо́длівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які цяжка ўспрымаецца, не даходзіць да свядомасці; незразумелы, недаступны. Недаходлівы матэрыял кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфера́т, -а, М -ра́це, мн. -ы, -аў, м.

Кароткі выклад зместу кнігі, артыкула, даследавання, а таксама даклад з такім выкладам.

|| прым. рэфера́тны, -ая, -ае і рэфераты́ўны, -ая, -ае.

Рэфератыўны часопіс (які друкуе рэфераты навуковых публікацый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паказа́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Надпіс, стрэлка, прыбор ці іншае прыстасаванне, якое паказвае што-н.

П. дарог.

Светлавы п.

П. скорасці.

2. Даведачныя кнігі або даведачны спіс у кнізе.

Бібліяграфічны п.

Чыгуначны п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

першадрукава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Надрукаваны ў пачатковы перыяд кнігадрукавання. Першадрукаваныя кнігі.

2. Які з’яўляецца першым друкаваным выданнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальц, ‑а, м.

Спец.

1. Шво на месцы змацавання тонкіх металічных лістоў.

2. Прамавугольная канаўка ўздоўж краю дошкі, бруска; паз.

3. Месца згібу аддрукаваных аркушаў кнігі, часопіса і пад. пры фальцаванні.

4. Палоска тканіны, якой абклейваецца форзац для далучэння да ўнутраных краёў аркушаў кнігі пры пераплятанні.

[Ням. Falz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зашмальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Запэцкаць да бляску, працягла або неахайна карыстаючыся. Зашмальцаваць камбінезон. Зашмальцаваць вокладку кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ін-ква́рта, прысл.

У чацвёртую частку аркуша (пра фармат кнігі, часопіса, рукапісу). Кніга выдадзена ін-кварта. Рукапіс інкварта.

[Лац. in — у і quartus — чацвёрты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабру́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забрудзіць, запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабруджваць кнігі. Пазабруджваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Забыць усё, многае або ўсіх, многіх. Пазабываць кнігі дома. Пазабываць знаёмых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)