страля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца; незак.

1. Страляць у сябе, каб пакончыць жыццё самагубствам.

Становішча такое, хоць страляйся!

2. з кім і без дап. Быць удзельнікам дуэлі (уст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пустэ́льніцтва, ‑а, н.

Жыццё пустэльніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

само́тніцтва, ‑а, н.

Самотніцкае жыццё.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бу́дничный прям., перен. будзённы;

бу́дничные дни будзённыя дні;

бу́дничная жизнь будзённае жыццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

претвори́ться

1. (превратиться) ператвары́цца;

2. (воплотиться в жизнь) ператвары́цца (у жыццё), ажыццяві́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бу́дзень, -дня, мн. бу́дні, -яў, м.

1. Не святочны дзень.

Сустрэцца ў б.

2. перан. Штодзённае жыццё.

Цяжкія будні вайны.

|| прым. будзённы, -ая, -ае і бу́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урбанізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што (кніжн.).

Сканцэнтраваць (канцэнтраваць) насельніцтва, матэрыяльнае і духоўнае жыццё ў гарадах.

|| наз. урбаніза́цыя, -і, ж.

|| прым. урбанізацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

урбані́зм, -у, м. (спец.).

1. Напрамак у мастацтве, які адлюстроўвае жыццё сучасных вялікіх гарадоў.

2. Напрамак у горадабудаўніцтве, які сцвярджае неабходнасць стварэння вялікіх гарадоў.

|| прым. урбаністы́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эшафо́т, -а, М -фо́це, мн. -ы, -аў, м.

Памост для пакарання.

Э. з шыбеніцаю.

◊

Узысці на эшафот — прынесці сваё жыццё ў ахвяру чаму-н.

|| прым. эшафо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пагубі́ць сов.

1. погуби́ть;

п. жыццё — погуби́ть жизнь;

2. обл., см. пагубля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)