большо́й в разн. знач. вялі́кі;
большо́й па́лец вялі́кі па́лец;
больша́я бу́ква вялі́кая лі́тара;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Кастры́чнік м., ист. (Вялі́кая Кастры́чніцкая сацыялісты́чная рэвалю́цыя) Октя́брь (Вели́кая Октя́брьская социалисти́ческая револю́ция)
кастры́чнік м. октя́брь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
масла́к, ‑а, м.
Разм. Вялікая косць, пераважна сцегнавая; вытырклая косць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гага́ра, ‑ы, ж.
Вялікая паўночная вадаплаўная птушка з густым пер’ем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насаро́г, -а, мн. -і, -аў, м.
Вялікая млекакормячая траваедная жывёліна паўднёвых краін з адным або двума рагамі на пярэдняй частцы морды.
Афрыканскі н.
Белы н.
|| прым. насаро́гавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гіз, -а і -у, м. (разм.).
1. -у, гл. гізаваць.
2. -а, мн. -ы́, -о́ў. Вялікая муха, самка якой жывіцца кроўю жывёлы і чалавека; сляпень.
Г. напаў на скаціну.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мілья́рд, -а, М -рдзе, мн. -ы, -аў.
1. ліч. кольк. Лік і колькасць, роўная тысячы мільёнаў.
2. м. Вельмі вялікая колькасць чаго-н.
Мільярды зорак.
|| парадк. мілья́рдны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
анако́нда, -ы, ДМ -ндзе, мн. -ы, -аў, ж.
Самая вялікая змяя сямейства ўдававых, якая жыве ў трапічных лясах, па берагах рэк, азёр Паўднёвай Амерыкі.
|| прым. анако́ндавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пусты́ня, -і, мн. -і, -ты́нь, ж.
Вялікая прастора з беднай расліннасцю ці ўвогуле без яе.
Бязлюдная п.
Лядовая п.
|| прым. пусты́нны, -ая, -ае.
Пустынная зона (зона пустыні). П. востраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
субкантыне́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Вялікая, геаграфічна дакладна акрэсленая частка кантынента.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)