Абшчэ́пліваць ’абдымаць моцна’ (Нас. Доп.). Гл. абшчапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адпа́каць ’справіць пахаванне нябожчыка’ (Нас.). Гл. пакаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адчу́хаць ’адчуліць, ажывіць’ (Нас., Бяльк.). Гл. чухаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ака́шыцца ’размясціцца, прыстроіцца’ (Нас., Бяльк.). Гл. кошаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ацмакта́ць ’абсмактаць’ (Нас.). Ад цмактаць ’ссаць, смактаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Аціна́ць ’абрубваць’ (Нас.). Да цяць, тну (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Во́йкала ’хто бесперастанна войкае’ (Нас.). Да войкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ву́жын ’вячэра’ (Нас.). Запазычанне з рус. ужин.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выба́іваць ’выгаворваць, папракаць’ (Нас.). Гл. ба́яць ’гаварыць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Выкліна́ць (БРС, Нас., Шат., Касп.). Гл. праклінаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)