Бу́чыць ’заліваць бялізну лугам’ (Бяльк.), бук ’бочка, у якой заліваюць бялізну лугам’ (Бяльк.). Рус. би́чить ’тс’. Запазычанне з с.-н.-ням. bûken ’тс’ (ням. bauchen; да герм. сувязей ням. слова і этымалогіі гл. Клюге, 56). Мацэнаўэр, Cizí sl., 121 (але памылкова аб паходжанні ням. слова); Бернекер, 99; Фасмер, 1, 256. Шанскі (1, Б, 242) хоча бачыць тут славянскае гукапераймальнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бу́рнас. Гл. бурно́с. Можна меркаваць, што націск у слове бу́рнас сведчыць аб паходжанні ўласна гэтай формы слова з польскай мовы (параўн. польск. burnos, burnus). Аб гэтым сведчыць і геаграфія слова бу́рнас (зах., Сцяшк. МГ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рахапе́цце (ръхапе́цьця) ’дробныя рэчы, манаткі’ (дзісн., Нар. сл.). Складанае слова, дзе першая частка рах(а) — хутчэй за ўсё звязана з раха (гл.) ці рахацца (гл.), а другая з пяць ’напінаць’ (гл.). Параўн. папярэдняе слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гальва́ ’кручок на ворчыку’ (Сцяц. Словаўтв.). Няяснае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Напітошыць ’напхаць’ (кап., Нар. словатв.). Гл. наступнае слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Раджэ́й ’радзей’ (Юрч. CHJI). Дыялектная форма слова радзе́й.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Растаро́плівацца (растаро́плювацца) ’развідняць’ (Ян.). Магчыма, да папярэдняга слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Тхланіць іран. ‘забяспечваць’ (Абабур.). Няясна; гл. наст. слова.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Каўчу́к ’каўчук, эластычнае рэчыва, якое здабываецца з млечнага соку некаторых трапічных раслін або штучным спосабам і выкарыстоўваецца для вырабу гумы’ (ТСБМ, БРС). Паводле Фасмера, 2, 211, запазычана з ням. Kautschuk або франц. caoutchouc. Шанскі (2, К, 100) удакладняе, што ў рус. мове гэта слова ўзята з франц. на пачатку XIX ст. і ўпершыню фіксуецца ў слоўніку 1816 г. Франц. слова ўзята з мовы лацінаамерыканскіх індзейцаў. Паводле Фасмера, там жа, крыніцай з’яўляецца слова cahuchuc з індзейскай мовы майнас. Не абгрунтаваны пункт погляду аб запазычанні слова з англ. крыніцы. Гл. Шанскі, там жа.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бу́хнутьI сов., однокр., в разн. знач. бу́хнуць;

бу́хнул вы́стрел бу́хнуў стрэл;

бу́хнуть на пол вяза́нку дров бу́хнуць на падло́гу вя́зку дроў;

бу́хнуть в во́ду бу́хнуць у ваду́;

бу́хнуть всё мя́со в котёл бу́хнуць усё мя́са ў кацёл;

бу́хнуть сло́во, не поду́мав бу́хнуць сло́ва, не паду́маўшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)