Verbum

адгаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

Габлюючы, зрабіць роўным, гладкім. [Старшыня:] — Не ўсё там [у хаце], праўда, паспелі адгабляваць к прыезду гаспадароў, ды галоўнае ёсць. Якімовіч.

заўпа́рціцца, ‑рчуся, ‑рцішся, ‑рціцца; зак.

Разм. Пачаць упарціцца. // Праявіць непакорнасць, упартасць. — Маці тут жа хацела мяне забраць з сенажаці, але я заўпарціўся. Якімовіч.

звандрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Аб’ехаць, абысці якую‑н. мясцовасць. — Я ўвесь свет звандравала, сваю галоўку стурбавала, усё вас шукала... Якімовіч.

вы́мусіць, ‑мушу, ‑мусіш, ‑мусіць; зак., каго і з інф.

Прымусіць зрабіць, выканаць што‑н. [Гарасім:] — Цара вымусілі адрачыся ад прастола рабочыя і салдаты. Якімовіч.

чаля́дня, ‑і, ж.

Гіст. Жыллёвае памяшканне для чэлядзі (у 2 знач.). Дзядзька Рыгор, як чалавек сямейны, жыў у асобнай прыбудоўцы пры чалядні. Якімовіч.

штурх, выкл. у знач. вык.

Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. штурхаць — штурхнуць і штурхацца. Раптам нехта штурх у бок: — А, папаўся, галубок! Якімовіч.

нерухо́масць, ‑і, ж.

Уласцівасць нерухомага. // Стан, які характарызуецца адсутнасцю рухаў. Хлопцы застылі ў нерухомасці, сочачы за налётам. Якімовіч. Алешыны стаяць у ціхай нерухомасці. Аляхновіч.

паспяшы́ць, ‑шу, ‑шыш, ‑шаць; зак.

Тое, што і паспяшацца. Андрэй паспяшыў падзяліцца радаснай навіной. Асіпенка. Баец апусціў аўтамат і паспяшыў Пракопу на дапамогу. Якімовіч.

абе́руч, прысл.

Разм. Абедзвюма рукамі (абхапіць, узяць што‑н.). Павёў доктар пана ў лазню, пасадзіў на палок ды загадаў трымацца аберуч за жэрдку. Якімовіч.

бутэрбро́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Скібка хлеба з маслам, сырам, каўбасой і пад. На дарогу хлопцы ўзялі ў лагернай кухні па два бутэрброды. Якімовіч.

[Ням. Butterbrot.]