уты́ль, -ю, м., зб.

Адходы, рэчы, якія ўжо не прыгодныя для карыстання, але могуць быць выкарыстаны для перапрацоўкі, утылізацыі ў якасці сыравіны.

Здаць што-н. ва ў.

|| прым. уты́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

я́касны, -ая, -ае.

1. гл. якасць.

2. Высокай якасці, лепшы.

Якасныя сталі.

Я. рамонт.

○

Якасны прыметнік — у граматыцы: прыметнік, што абазначае якасць, уласцівасць прадмета.

|| наз. я́каснасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паро́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Тое, што і пародзісты (у 1 знач.). Пародная жывёла. □ Пародныя якасці [сабакі] акрэсліліся даволі рана, і Пархвеныч палюбіў свайго гадаванца ўсёй душою. Карамазаў.

2. Надзелены якасцямі высокага гатунку (аб раслінах). Пародныя якасці насення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эскартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; незак., каго-што.

Суправаджаць каго‑н. у якасці эскорта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нізкапро́бны, -ая, -ае.

1. Які мае нізкую пробу ў сувязі з вялікай прымессю медзі і волава ў золаце і серабры.

2. перан. Невысокай якасці; дрэнны (разм.).

Н. тавар.

|| наз. нізкапро́бнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тру́фель, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Клубнепадобны падземны грыб, які выкарыстоўваецца ў якасці прыправы да страў.

2. Гатунак шакаладных цукерак, якія сваёй формай падобныя на гэты грыб.

|| прым. тру́фельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атлеты́зм, ‑у, м.

Добра развітыя фізічныя якасці спартсмена; накіраванасць трэніровак на развіццё такіх якасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бастр, ‑у, м.

Жоўты цукровы пясок нізкай якасці, які атрымліваецца пры пераварцы бурачнай патакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́хадзіцца, ‑дзіцца; зак.

Спец. Набыць пэўныя якасці пасля браджэння (пра піва, віно і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыхто́ўны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Вельмі добры, высокай якасці. Гэта быў харошы, дыхтоўны чамадан. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)