вар’я́цкі, -ая, -ае.

1. Уласцівы вар’яту; такі, як у вар’ята.

В. смех.

Вар’яцкія вочы.

2. Прызначаны для вар’ята (разм.).

В. дом.

3. Крайне безразважлівы, дзікі.

Вар’яцкія ідэі, планы.

4. перан. Які характарызуецца крайняй ступенню праяўлення (па сіле, велічыні, напружанасці; разм.).

Вар’яцкая сіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

радыкалі́зм, -у, м.

1. Крайняя, бескампрамісная грамадска-палітычная пазіцыя партыі або групы асоб, якая характарызуецца імкненнем да кардынальных змен у сацыяльна-палітычнай сферы.

Палітычны р.

2. Склад думак і дзеянняў, уласцівы радыкалу (у 2 знач.); палітычная смеласць, рашучасць.

|| прым. радыкалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

машэ́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы машэнніку. Машэнніцкі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поліхраматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Уласцівы паліхроміі; шматколерны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўтвара́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы пераўтваральніку. Пераўтваральніцкая дзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бала́дны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы баладам. Баладны сюжэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барыто́нны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы барытону. Барытонная партыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

буржуа́зна-дэмакраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы буржуазнай дэмакратыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́данавы, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы ладану. Ладанавы пах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхадзе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы ліхадзею. Ліхадзейскі ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)