не́сці², 1 і 2 ас. не ўжыв., нясе́; не́сла і нясла́; незак., што.

Пра птушак: класці яйкі.

|| зак. зне́сці, знясе́; зне́сла і знясла́; зне́сены.

|| наз. нясе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́ба, ‑ы, ж.

Падзыванне (птушак, звяроў) падробленым голасам (гукам).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

птушкало́ўства, ‑а, н.

Лоўля птушак, пераважна пеўчых, як промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

светлагру́ды, ‑ая, ‑ае.

Са светлымі грудзямі (пра жывёл, птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ча́йкавыя, ‑ых.

Сямейства вадаплаўных птушак, да якога адносяцца чайкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзю́бацца, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -аецца; незак.

1. Пра птушак: мець звычку дзюбаць каго-н.

Гусі дзюбаюцца.

2. Біць дзюбай адзін аднаго.

Пеўні дзюбаюцца на сметніку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рахма́ны, -ая, -ае.

1. Які не баіцца чалавека; спакойны, нязлосны (пра жывёлін, птушак).

2. Памяркоўны ў адносінах да іншых; згаворлівы; дабрадушны, лагодны.

Чалавек ён р.

|| наз. рахма́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́більшчык, ‑а, м.

Паляўнічы, які падзывае вабікам птушак або звяроў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веслано́гія, ‑іх.

Атрад вадаплаўных птушак, у якіх пальцы злучаны перапонкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нахо́хліць, ‑ліць; зак., што.

Разм. Натапырыць, падняць пер’е (пра птушак).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)