тэрарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.
1. Застрашыць (страшыць) тэрорам, расправай, забойствам.
2. перан. Прывесці (прыводзіць) у страх, запалохаць (запалохваць) чым-н. (разм.).
Т. сваімі паводзінамі.
|| наз. тэрарызава́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аздараві́ць, -раўлю́, -ро́віш, -ро́віць; -ро́ўлены; зак., што.
1. Палепшыць стан здароўя каго-н., зрабіць здаровым.
А. мясцовасць.
2. перан. Палепшыць, прывесці ў норму.
А. мікраклімат у калектыве.
|| незак. аздараўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
|| наз. аздараўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
правака́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.
1. Здрадніцкія дзеянні, падбухторванне каго-н. да такіх дзеянняў, якія могуць прывесці да цяжкіх вынікаў.
Паддацца на правакацыю.
2. Штучнае выкліканне якіх-н. прымет хваробы (спец.).
|| прым. правакацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размякчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; размя́кчаны; зак.
1. што. Зрабіць мяккім.
Р. воск.
2. перан., каго-што. Прывесці ў стан душэўнай мяккасці.
Р. сэрца ласкай.
|| незак. размякча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. размякчэ́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скаардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., што.
Узгодніць, прывесці ў адпаведнасць (дзеянні, учынкі і пад.). Скаардынаваць дзеянні партызан і войск.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ураўнава́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.
1. што. Зрабіць аднолькавым па вазе, прывесці ў раўнавагу.
2. перан.; што. Дабіцца раўнавагі, поўнай адпаведнасці ў чым‑н. Ураўнаважыць сілы праціўнікаў.
3. перан.; каго-што. Прывесці ў роўны, спакойны стан; супакоіць. Гутарка ўраўнаважыла ўсхваляванага хлапца. □ Хвілін праз колькі Візэнер ураўнаважыў свой душэўны стан. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
усхвалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак.
1. і што. Прывесці ў рух паверхню чаго‑н.; выклікаць хвалі. Шторм усхваляваў возера. Вецер усхваляваў жыта.
2. каго. Прывесці ў стан хвалявання, непакою; устрывожыць. Расказ хлопчыка да слёз ўсхваляваў Марыну Мікалаеўну. Кавалёў. Шырокім шляхам прыляцела ў вёску чуткі аб рэвалюцыі. Яна ўсхвалявала людзей. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., каго.
Прывесці ў замілаванне; расчуліць. [Паэта] можа замілаваць бурштынавая кропля мёду на замурзаным твары хлопчыка. Бярозкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кандыцыяні́раваць, ‑руш, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць з пэўнымі нормамі, патрабаваннямі. Кандыцыяніраваць збожжа. Кандыцыяніраваць паветра.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззнаёміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., каго.
Разм.
1. Прывесці да зрыву знаёмства з кім‑н.
2. Перазнаёміць з усімі, многімі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)