радзі́мы нар.-поэт. роди́мый;

○ ~мы знак — роди́мое пятно́;

~мая пля́ма — перен. роди́мое пятно́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даўне́й, прысл.

Некалі, у далёкім мінулым. Даўней на рукі было шмат мукі. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзе́ванька, ‑і, ДМ ‑ньцы; Р мн. ‑нек; ж.

Нар.-паэт. Ласк. да дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяўчы́начка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Нар.-паэт. Ласк. да дзяўчына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́лечка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Нар.-паэт. Ласк. да доля (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

завіду́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зайздросна прагны. У папа вочы завідушчыя, рукі заграбушчыя. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папраду́ха, -і, ДМ -ду́се, мн. -і, -ду́х, ж. (уст.).

1. Жанчына, якая займаецца ручным прадзеннем.

Якая п. пры кудзелі, такое палатно ў белі (з нар.).

2. мн. Вячоркі, якія наладжвала вясковая моладзь, каб папрасці і павесяліцца; попрадкі.

Хадзіць на папрадухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сядзе́льца, ‑а, н.

Памянш.-ласк. да сядло. Выслужыў сабе коніка, а пры коніку сядзельца. З нар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

меч-кладене́ц нар.-поэт. меч-кладзяне́ц, род. мяча́-кладзянца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

молоди́ца прост., нар.-поэт. маладзі́ца, -цы ж., маладу́ха, -хі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)