Мляча́рны ’прызначаны для малака’ (астрав., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі польск. mleczarski і бел. малочны ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кактэ́йль, ‑ю, м.

Напітак з сумесі розных спіртных вырабаў (каньяку, лікёру, віна) з цукрам і вострымі прыправамі. // Напітак з сумесі малака, фруктовага соку, марожанага.

[Англ. cocktail.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кумы́с ’напітак з малака кабылы’ (ТСБМ). Запазычанне праз рус. з тат. кымызъ ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 444).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́душка ’посуд для малака’ (Трубачоў, Ремесл. терм., 219), звязана з прасл. latū̆‑/latĭ‑. Параўн. ла́тка 5 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ла́каціна ’смятана, вяршок з кіслага малака’ (паўд.-усх., КЭС). Магчыма, арго, якое з лац. lac, lactis ’малако’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́жлукціць сов.

1. спец. вы́бучить;

2. перен., прост. вы́дуть, вы́хлестать, вы́лакать;

в. збан малака́ — вы́дуть (вы́хлестать, вы́лакать) кувши́н молока́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацадзі́ць, ‑цаджу, ‑цэдзіт, ‑цэдзіць; зак., чаго-што.

Цэдзячы, наліць нейкую колькасць чаго‑н. Нацадзіць вады з крана. // Цэдзячы, напоўніць што‑н. вадкасцю. Нацадзіць гладыш малака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адба́віць, -ба́ўлю, -ба́віш, -ба́віць; -ба́ўлены; зак., што і чаго.

Аддзяліць, адліць, адсыпаць, адняць і пад. частку чаго-н., памяншаючы колькасць.

А. малака са збана.

|| незак. адбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

◊

Хоць адбаўляй (каго-, чаго-н.) — надта многа (разм.).

|| наз. адбаўле́нне, -я, н. і адба́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кипяче́ние кіпячэ́нне, -ння ср.; гатава́нне, -ння ср.; па́ранне, -ння ср.;

кипяче́ние воды́ кіпячэ́нне (гатава́нне) вады́;

кипяче́ние молока́ кіпячэ́нне (па́ранне) малака́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Метуха́ ’страва з бульбы і малака’ (лун., Шатал.). Да мяць (гл.). Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 71.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)