паўто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Утаптаць усё, многае. Паўтоптваць лісце ў зямлю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапрэ́ць, ‑эе; зак.

Сапрэць поўнасцю, цалкам; перагніць. Угнаенне добра перапрэла. Перапрэла леташняе лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разналі́сты, ‑ая, ‑ае.

Які мае лісце рознай формы, выгляду. Разналістае чарналессе. Разналістыя расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэ́павы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэпы. Рэпавае лісце. // Прыгатаваны з рэпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хрэну. Хрэнавае лісце. // Прыгатаваны з хрэну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гіц ’лісце і сцяблы рознай агародніны’. Гл. гіча́н.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Павады́ ’сцяблы і лісце агуркоў’ (БДА, 863). Гл. повад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

глянцаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і глянцавы (у 1 знач.); бліскучы. Глянцавітае зялёнае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лускападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Падобны па луску, у выглядзе лускі (у 1 знач.). Лускападобнае лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадмята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адмесці ўбок усё, многае. Паадмятаць лісце ад парога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)