прабі́рны спец. проби́рный;

~нае кляймо́ — проби́рное клеймо́;

~ная спра́ва — проби́рное де́ло;

○ п. ка́мень — проби́рный ка́мень;

~ная пала́тка — ист. проби́рная пала́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́едзь, ‑і, ж.

Камень на зубах у каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

беры́л, ‑у, м.

Мінерал, алюмасілікат берылію; каштоўны камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бетані́т, ‑у, м.

Штучны камень, зроблены з бетону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каменячо́с, ‑а, м.

Рабочы, які абчэсвае камень, каменне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Петрус (арго) ’камень’ (Рам. 9). З лацінізаванага грэч. πέτρος ’камень’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

скамяне́лы, -ая, -ае.

1. Які ператварыўся ў камень.

Скамянелае карэнне сасны.

2. перан. Нерухомы, застылы, безжыццёвы, абыякавы.

С. позірк.

С. твар.

|| наз. скамяне́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абшліфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся; -фава́ны; зак.

1. Паддацца шліфоўцы.

Камень добра абшліфаваўся.

2. перан. Стаць больш выхаваным, культурным (разм.).

А. ў горадзе.

|| незак. абшліфо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перагрэ́ць сов. перегре́ть; (металл, камень и т.п. — ещё) перекали́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абраста́ць несов., в разн. знач. обраста́ть; см. абрасці́;

◊ на адны́м ме́сцы і ка́мень ~та́е — посл. на одно́м ме́сте и ка́мень обраста́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)