Verbum

палюбо́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц, ж.

Жанчына, якая знаходзіцца ў пазашлюбнай сувязі з мужчынам.

вайско́вец, -ко́ўца, мн. -ко́ўцы, -ко́ўцаў, м. (разм.).

Асоба, якая знаходзіцца на ваеннай службе; ваеннаслужачы.

высь, -і, ж.

Прастора, якая знаходзіцца высока над зямлёй.

У завоблачную в.

Горныя высі.

га́ймараў, -ава.

У выразе: гаймарава поласць — парная поласць, што знаходзіцца ў верхняй сківіцы чалавека.

мнагажэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Мужчына, які адначасова знаходзіцца ў шлюбе з некалькімі жанчынамі.

мэ́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Муніцыпальнае ўпраўленне, а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэта ўпраўленне.

нагле́бавы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца на глебе, які мае адносіны да глебы.

Наглебавае расліннае покрыва.

дамо́клаў, -ава.

У выразе: дамоклаў меч (кніжн.) — пра пастаянную небяспеку, пагрозу [са старажытнага падання пра зайздроснага Дамокла, над якім вісеў на конскім воласе меч].

Знаходзіцца пад дамоклавым мячом.

за́гарадны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца або адбываецца, ажыццяўляецца за горадам.

З. дом творчасці.

Загарадная экскурсія.

запле́чны, -ая, -ае.

Які знаходзіцца за плячамі.

З. мяшок.

◊

Заплечных спраў майстар (уст., неадабр.) — кат.