пропили́ть сов., в разн. знач. прапілава́ць, прарэ́заць;
пропили́ть отве́рстие прапілава́ць (прарэ́заць) дзі́рку;
пропили́ть два часа́ прапілава́ць дзве гадзі́ны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цяля́тка ср. телёнок м., телёночек м.;
◊ ла́скавае ц. дзве ма́ткі ссе — посл. ла́сковый телёнок двух ма́ток сосёт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ко́жны, -ая, -ае, (мн. ўжыв. толькі ў спалучэннях колькасных лічэбнікаў з назоўнікамі, а таксама пры словах у форме мн. са значэннем адз.ў займ. азнач.
Усякі; адзін з усіх, узяты асобна.
Кожная сям’я.
К. дзень.
Кожныя дзве гадзіны.
Кожныя тры дні.
На к. дзень.
Кожнаму (наз.) не патрапіш сказаць.
К. (наз.) так умее.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падме́цца, (толькі ў форме інф. і пр. часу); зак.
Разм. Паабяцаць зрабіць, выканаць што‑н. Брыгада, якая працуе на свінаферме, падмелася адкарміць для продажу дзяржаве дзве тысячы свіней. Хведаровіч. Бацька падмеўся быць за памочніка ў старога каваля — малатабойцам. Кухараў. Падмеўся [дзед Сілівон] сплесці дзве пары лазовых лапцей. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
двухвёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Разм. Геаграфічная карта з маштабам дзве вярсты ў цалі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кулі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Абл. Баханка. Пад столлю на паліцы міскі, чыгуны, дзве куліды хлеба. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нелапы́, ‑а́я, ‑о́е.
Абл. Немалы. Дзве зялёныя пляшкі і нелапы пакуначак у ружовай анучцы занялі яго рукі. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцірублёўка, ‑і, ДМ ‑лёўцы; Р мн. ‑лёвак; ж.
Разм. Грашовы знак вартасцю ў пяць рублёў. Дзве пяцірублёўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
судзі́масць, ‑і, ж.
Судовы прыгавор за крымінальнае злачынства, а таксама прававы вынік асуджэння. Зняць судзімасць. Мець дзве судзімасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
блі́зенька, прысл.
Разм. Вельмі, зусім блізка. На вуліцы блізенька, за дзве-тры хаты, у залівістым пераборы зайшоўся гармонік. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)