надрыва́ть несов.
1. (бумагу, ткань) наддзіра́ць; (верёвку и т. п.) надрыва́ць;
надрыва́ть конве́рт наддзіра́ць канве́рт;
2. (утомлять чрезмерным усилием) надрыва́ць, падрыва́ць;
надрыва́ть грудь надрыва́ць гру́дзі;
надрыва́ть го́лос надрыва́ць го́лас;
◊
надрыва́ть ду́шу надрыва́ць душу́;
надрыва́ть свои́ си́лы надрыва́ць (падрыва́ць) свае́ сі́лы;
надрыва́ть живо́т (живо́тики) со́ смеху (от хо́хота) надрыва́ць (падрыва́ць) жыво́т (жываты́) ад сме́ху (з ро́гату);
надрыва́ть го́рло надрыва́ць го́рла;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
повыша́ть несов. павыша́ць; (поднимать) узніма́ць, падыма́ць;
повыша́ть производи́тельность труда́ павыша́ць (узніма́ць, падыма́ць) прадукцы́йнасць пра́цы;
повыша́ть урожа́й павыша́ць (узніма́ць) ураджа́й;
повыша́ть интере́с к чему́-л. павыша́ць (узніма́ць) ціка́васць да чаго́-не́будзь;
повыша́ть тре́бования павыша́ць патрабава́нні;
повыша́ть по слу́жбе павыша́ць па слу́жбе;
повыша́ть в обще́ственном мне́нии павыша́ць (узніма́ць, падыма́ць) у вача́х грама́дскасці (у грама́дскай ду́мцы);
◊
повыша́ть го́лос павыша́ць го́лас;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дро́гнутьII сов.
1. здрыгану́цца; страсяну́цца; (задрожать) задрыжа́ць; (пошевельнуться) зварухну́цца;
го́лос дро́гнул го́лас задрыжа́ў;
рука́ не дро́гнет рука́ не задрыжы́ць;
у него́ дро́гнули бро́ви у яго́ зварухну́ліся бро́вы;
2. (прийти в смятение) завага́цца; (пошатнуться) пахісну́цца; (податься) пада́цца; (не выдержать) не вы́трымаць;
неприя́тель дро́гнул и на́чал отступа́ть во́раг не вы́трымаў і пача́ў адступа́ць;
толпа́ дро́гнула и потесни́лась наза́д нато́ўп пахісну́ўся і пада́ўся наза́д.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мя́ккі в разн. знач. мя́гкий;
м. хлеб — мя́гкий хлеб;
мя́ккае святло́ — мя́гкий свет;
м. го́лас — мя́гкий го́лос;
мя́ккія ру́хі — мя́гкие движе́ния;
м. хара́ктар — мя́гкий хара́ктер;
○ м. ваго́н — мя́гкий ваго́н;
мя́ккая паса́дка — мя́гкая поса́дка;
мя́ккія зы́чныя — лингв. мя́гкие согла́сные;
мя́ккая вада́ — мя́гкая вода́;
м. знак — мя́гкий знак;
мя́ккая мэ́бля — мя́гкая ме́бель;
мя́ккае паднябе́нне — анат. нёбная занаве́ска;
◊ м. як воск — мя́гкий как воск
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ни́зкий
1. в разн. знач. ні́зкі;
ни́зкий дом ні́зкі дом;
ни́зкий лоб ні́зкі лоб;
ни́зкий го́лос ні́зкі го́лас;
ни́зкий рост ні́зкі рост;
ни́зкие ту́чи ні́зкія хма́ры;
ни́зкая вода́ ні́зкая вада́;
ни́зкие це́ны ні́зкія цэ́ны;
ни́зкая температу́ра ні́зкая тэмперату́ра;
ни́зкое ка́чество ні́зкая я́касць;
ни́зкий покло́н ні́зкі пакло́н;
2. (подлый, бесчестный) ні́зкі; по́длы; гане́бны;
ни́зкая душо́нка ні́зкая (по́длая) душа́;
ни́зкий посту́пок ні́зкі (гане́бны) учы́нак;
ни́зкая мысль ні́зкая (гане́бная) ду́мка;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ре́зать несов.
1. в разн. знач. рэ́заць;
ре́зать мета́лл рэ́заць мета́л;
ве́тер ре́жет лицо́ ве́цер рэ́жа твар;
его́ го́лос ре́жет слух яго́ го́лас рэ́жа слых;
2. (убивать) рэ́заць; (свиней) кало́ць;
◊
ре́зать пра́вду (в глаза́) рэ́заць пра́ўду (у во́чы);
ре́зать глаза́ рэ́заць во́чы;
по живо́му ре́зать па жывы́м рэ́заць;
без ножа́ ре́зать (кого) без нажа́ рэ́заць (каго);
у́хо (у́ши) ре́жет (дерёт) ву́ха (ву́шы) рэ́жа (дзярэ́);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ні́зкі
1. в разн. знач. ни́зкий;
н. дом — ни́зкий дом;
н. лоб — ни́зкий лоб;
н. го́лас — ни́зкий го́лос;
н. рост — ни́зкий рост;
~кія хма́ры — ни́зкие ту́чи;
~кая вада́ — ни́зкая вода́;
~кія цэ́ны — ни́зкие це́ны;
~кая тэмперату́ра — ни́зкая темпера́тура;
~кая я́касць — ни́зкое ка́чество;
2. перен. (бесчестный) ни́зкий, ни́зменный;
н. ўчы́нак — ни́зкий посту́пок;
~кая ду́мка — ни́зкая (ни́зменная) мысль;
◊ н. пакло́н — ни́зкий покло́н;
~кай про́бы — ни́зкой про́бы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запа́сці сов.
1. (завалиться за что-л.) запа́сть;
з. за ша́фу — запа́сть за шкаф;
2. (стать впалым) запа́сть, впасть, ввали́ться;
шчо́кі яго́ ~па́лі — щёки его́ запа́ли (впа́ли, ввали́лись);
3. перен. (глубоко укрепиться в уме, памяти, душе, сердце) запа́сть, запечатле́ться; засе́сть;
што гэ́та ~па́ла табе́ ў галаву́? — что э́то засе́ло у тебя́ в голове́?;
4. разг. ослабе́ть;
го́лас запа́ў — го́лос ослабе́л;
◊ з. ў душу́ — запа́сть в ду́шу
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чый I, (род. чыйго́, дат. чыйму́, твор., предл. чыі́м; чыя́ ж., чыё ср., мн. чые́) мест.
1. вопр. чей;
ч. гэ́та го́лас? — чей э́то го́лос?;
чыя́ гэ́та кні́га? — чья э́то кни́га?;
чыё апавяда́нне? — чей расска́з?;
2. относ. чей;
не ве́даю, ч. гэ́та дом — не зна́ю, чей э́то дом;
геро́й, ч. по́дзвіг усі́м вядо́мы — геро́й, чей по́двиг всем изве́стен
чый II, род. чы́ю сущ., мн. нет, бот. чий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
то́нкі
1. в разн. знач. то́нкий;
т. лёд — то́нкий лёд;
т. слой — то́нкий слой;
~кія па́льцы — то́нкие па́льцы;
т. го́лас — то́нкий го́лос;
~кая рабо́та — то́нкая рабо́та;
т. кры́тык — то́нкий кри́тик;
т. слых — то́нкий слух;
т. пах — то́нкий за́пах;
2. (изящный) то́нкий, утончённый, изы́сканный;
т. густ — то́нкий (утончённый, изы́сканный) вкус;
○ ~кія кі́шкі — то́нкие кишки́;
◊ ~кая шту́чка — то́нкая шту́чка;
т. намёк — то́нкий намёк;
кі́шка ~кая — (у каго) кишка́ тонка́ (у кого)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)