дваццаціпяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца дваццаць пяць
2. Узростам у дваццаць пяць
3. Які мае адносіны да дваццаціпяцігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дваццаціпяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца дваццаць пяць
2. Узростам у дваццаць пяць
3. Які мае адносіны да дваццаціпяцігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
доўгажыха́р, ‑а,
Чалавек, які пражыў дзевяноста і больш
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца пяць
2. Які мае пяць
3. Які мае адносіны да пяцігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чатырнаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Узростам у чатырнаццаць
2. Працягласцю ў чатырнаццаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Луча́к ’радыус’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ву́пусток ’цяля, жарабя ад аднаго да двух
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
прабатра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць;
Прабыць батраком некаторы час.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адцяга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны;
1. Доўга пранасіць абутак, адзенне.
2. Адцягнуць у некалькі заходаў.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пятнаццацігадо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які працягваецца пятнаццаць
2. Які мае пятнаццаць
3. Які мае адносіны да пятнаццацігоддзя (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гада́мі,
Доўгі час, на працягу некалькіх
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)