Клюва́ць ’кляваць’ (Нас.). Гл. кляваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кра́бкацца ’Дарабіцца’ (Нас.). Гл. карабкацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крулява́ць ’панаваць’ (Нас.). Гл. круль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кы́зька ’козка’ (Нас.). Гл. кызь.⇉*

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кы́паць ’кіпцюр’ (Нас.). Гл. кіпець.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кырк ’выкрык квактухі’ (Нас.). Гукапераймальнае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кі́вам ’мігам’ (Нас.). Гл. ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ніве́чыць ’калечыць’ (Нас.). Гл. нявечыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ікра́з (Нас., Бяльк.). Гл. якраз.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бо́лмат ’балбатун, пустамеля’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб., Яруш., Бяльк.), балмату́н (Нас.), былмату́н ’тс’ (Бяльк.), балмата́ць ’балбатаць’ (Нас.). Рус. дыял. (смал.) бо́лмат ’тс’, (цвяр., пск.) болмота́ть ’балбатаць’. Фасмер (1, 188) звязвае з болта́ть. Хутчэй трэба зыходзіць ад болмота́ть, якое можа быць пераафармленнем дзеяслова болбота́ть (дысіміляцыя б‑б > б‑м і, магчыма, уплыў бормота́ть).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)