пераклі́к, -ку м., разг., в разн. знач. перекли́к;
п. вартавы́х — перекли́к часовы́х;
~кі пту́шак — перекли́ки птиц
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ско́бка ж., в разн. знач. ско́бка;
змацава́ць ~кай — скрепи́ть ско́бкой;
стры́гчыся ў ~ку — стри́чься в ско́бку
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цалі́к, -ку́ м.
1. целина́ ж.; (о корке на поверхности снега — ещё) наст;
2. горн. цели́к
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каса́ние ср. дакрана́нне, -ння ср., датыка́нне, -ння ср., до́тык, -ку м.;
то́чка каса́ния мат. пункт до́тыку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вы́пад м., в разн. знач. вы́пад, -ду м.; (выходка — ещё) вы́хадка, -кі ж., вы́брык, -ку м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крапи́вник м.
1. (заросли крапивы) крапіва́, -вы́ ж., крапі́ўнік, -ку м.;
2. зоол. валаво́ка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суп м. суп, род. су́пу м.; (с крупой — ещё) кру́пнік, -ку м.; (мучной) заці́рка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завалачы́ і (радзей) завалакчы́ ‑ку, ‑лачэш, ‑лачэ; ‑лачом, ‑лачаце, ‑лакуць; пр. завалок, ‑лакла, ‑ло; заг. завалачы; каго-што.
1. Разм. Валочучы, цягнучы, даставіць куды‑н. Продка завалаклі ў маёнтак і як мае быць адлупцавалі на стайні. Лупсякоў. Міхал так-сяк завалок ..[сынма] ў хату. Чарнышэвіч.
2. Закрыць, заслаць, зацягнуць (пра хмары, туман і пад.). Цяжкія алавяныя хмары завалаклі далягляд і сеюць-сеюць, як на частае сіта, дробны асенні дождж. Сабаленка. Сіні змрок Гусцеў над рэчкай, бераг завалок. З. Астапенка. / у безас. ужыв., чым. У вачах успыхнулі і патухлі цікаўныя агеньчыкі, іх адразу завалакло туманам. Лупсякоў. Рыжым цагляным пылам завалакло вуліцу. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капе́йка ж.
1. (монета) копе́йка;
2. собир., разг. (деньги) копе́йка;
завяла́ся лі́шняя к. — завела́сь ли́шняя копе́йка;
3. мн. (маленькая сумма) гроши́;
гэ́та кашту́е ~кі — э́то сто́ит гроши́;
◊ све́жая к. — све́жая копе́йка;
жыва́я к. — жива́я копе́йка;
лі́шняя к. — ли́шняя копе́йка;
на ~ку — на копе́йку;
не мець ~кі пры душы́ (за душо́й) — не име́ть копе́йки за душо́й;
к. ў ~ку — копе́йка в копе́йку;
як адна́ к. — как одна́ копе́йка;
як адну́ ~ку — как одну́ копе́йку;
без ~кі ў кішэ́ні — без копе́йки (гроша́) в карма́не;
да (апо́шняй) ~кі — до (после́дней) копе́йки;
узбі́цца на ~ку — разжи́ться на де́ньги;
у бе́лы свет, як у ~ку — в бе́лый свет, как в копе́йку;
абарва́ць ~ку — зашиби́ть копе́йку;
збі́цца з ~кі — оста́ться без де́нег; обезде́нежать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
чацвёрка ж., в разн. знач. четвёрка;
напіса́ць ~ку — написа́ть четвёрку;
атрыма́ць ~ку на экза́мене — получи́ть четвёрку на экза́мене;
вясёлая ч. дзяце́й — весёлая четвёрка ребя́т;
ч. ко́ней — четвёрка лошаде́й;
ч. пік — четвёрка пик;
ло́дка-ч. — ло́дка-четвёрка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)