утрыма́ць I
◊ на ланцугу́ не ўтрыма́ць — на цепи́ не удержа́ть
утрыма́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
утрыма́ць I
◊ на ланцугу́ не ўтрыма́ць — на цепи́ не удержа́ть
утрыма́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зрэ́заць
1.
2. изре́зать;
3. (покрыть углублениями) изборозди́ть; исполосова́ть, изре́зать;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасадзі́ць
1.
2. (в тюрьму) посади́ть;
3. (косу) иступи́ть;
◊ п. у галёш — посади́ть в гало́шу;
пасадзі́ свінню́ за стол — яна́ і но́гі на стол —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уве́сці
1.
2. (установить, завести) ввести́; учреди́ть;
3. (познакомить с чем-л.) посвяти́ть;
4. (сделать употребляемым или действующим) ввести́;
◊ у. ў курс — (чаго) ввести́ в курс (чего);
у. ў зман — ввести́ в обма́н;
у. ў злосць — разозли́ть;
у. ў ву́шы — (каму) подсказа́ть (кому), надоу́мить (кого);
у. ў строй — ввести́ в строй
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лю́дзі
○ малады́я л. — молоды́е лю́ди;
◊ на (пры) людзя́х — на лю́дях;
ну і л.! — ну и лю́ди!;
вы́йсці (вы́біцца, прабі́цца) у л. — вы́йти (вы́биться, проби́ться) в лю́ди;
быва́ць у людзя́х (у кампа́ніі) — быва́ть в о́бществе;
людзе́й паба́чыць — люде́й повида́ть;
вы́весці ў л. — вы́вести в лю́ди;
л. до́брыя — честно́й наро́д; лю́ди до́брые;
ні сабе́, ні лю́дзям — ни себе́, ни лю́дям;
людзя́м у во́чы глядзе́ць — лю́дям в глаза́ смотре́ть;
л. до́брай во́лі — лю́ди до́брой во́ли;
на людзя́х і паме́рці не стра́шна —
свае́ л. — памярку́емся —
паспе́х — людзя́м на смех —
людзе́й слу́хай, а свой ро́зум май —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́лец (род. па́льца)
◊ ве́даць як свае́ пяць па́льцаў — знать как
глядзе́ць праз па́льцы — смотре́ть сквозь па́льцы;
па́льцам аб п. не ўда́рыць — па́лец о па́лец не уда́рит;
па́льцам не павару́шыць — па́льцем не пошеве́лит;
па́льца ў рот не кладзі́ — (каму) па́льца в рот не клади́ (кому);
па́льцам не крану́ць — па́льцем не тро́нуть;
вы́ссаць з па́льца — вы́сосать из па́льца;
тра́піць (папа́сці) па́льцам у не́ба — попа́сть па́льцем в не́бо;
хоць па́льцам у во́ка — хоть глаз вы́коли;
то́лькі па́льцам кіўну́ць — то́лько намекну́ть;
пералічы́ць па па́льцах — сосчита́ть по па́льцам;
абве́сці вако́л па́льца — обвести́ вокру́г па́льца;
плы́сці (плыць) праз па́льцы — плыть сквозь па́льцы;
па́льцам (па́льцамі) пака́зваць (ты́каць, ты́цкаць) — па́льцем (па́льцами) пока́зывать (ука́зывать, ты́кать)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пресле́довать
1. прасле́даваць, перасле́даваць; (гнаться) гна́цца (за кім); (гнать, подвергать гонениям) гнаць; (притеснять) прыгнята́ць, уціска́ць;
пресле́довать врага́ по пята́м прасле́даваць (перасле́даваць, гнаць) во́рага па пята́х;
реа́кция пресле́довала передовы́х де́ятелей нау́ки и культу́ры рэа́кцыя прасле́давала (перасле́давала, прыгнята́ла, уціска́ла) перадавы́х дзе́ячаў наву́кі і культу́ры;
2.
мысль о мое́й оши́бке пресле́дует меня́ ду́мка аб маёй памы́лцы не дае́ мне спако́ю (му́чыць мяне́, гняце́ мяне́);
3. (стремиться к чему-л.) мець на ўва́зе (што); (стремиться к чему) імкну́цца да чаго́; (добиваться) дабіва́цца; дамага́цца (чаго); (заботиться о чём-л.) клапаці́цца (пра што), дбаць (пра што);
пресле́довать
пресле́довать цель мець на мэ́це, ста́віць сабе́ мэ́тай;
пресле́довать коры́стные це́ли мець (ста́віць) кары́слівыя мэ́ты;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
полага́ться
1. (надеяться) спадзява́цца (на каго, на што); (рассчитывать) разлі́чваць (на каго, на што); (доверять) давяра́ць; (доверяться) давяра́цца (каму, чаму), здава́цца (на каго, на што); (быть уверенным) быць упэ́ўненым (у кім, у чым);
полага́ться на
полага́ться на чью́-л. по́мощь спадзява́цца на чыю́-не́будзь дапамо́гу;
на него́ мо́жно полага́ться яму́ мо́жна давяра́ць (давяра́цца), у ім мо́жна быць упэ́ўненым, на яго́ мо́жна спадзява́цца;
2. (употребляется в 3 лице в знач. «причитается») нале́жыць;
ка́ждому полага́ется немно́го де́нег ко́жнаму нале́жыць тро́хі гро́шай;
3. (употребляется в 3 лице в знач. «приличествует»); (следует) нале́жыць; (надо) трэ́ба; (в обычае) заве́дзена; (при употреблении с отрицанием в знач. «нельзя») не́льга, нямо́жна; (в знач. «не разрешается, не дозволено») не дазваля́ецца, не дазво́лена;
так поступа́ть не полага́ется так рабі́ць нямо́жна;
взять всё, что полага́ется узя́ць усё, што трэ́ба (што нале́жыць);
здесь кури́ть не полага́ется тут куры́ць не дазваля́ецца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́лец
большо́й па́лец вялі́кі па́лец;
указа́тельный па́лец указа́льны па́лец;
сре́дний па́лец сярэ́дні па́лец;
безымя́нный па́лец безыме́нны па́лец;
конта́ктный па́лец
◊
грози́ть кому́-л. па́льцем гразі́ць каму́-не́будзь па́льцам;
пока́зывать па́льцем пака́зваць па́льцам;
знать как
смотре́ть сквозь па́льцы глядзе́ць праз па́льцы;
па́лец о па́лец не уда́рить (па́льцем не пошевели́ть) па́лец на па́лец не пакла́сці; па́льцам не паварушы́ць; па́лкі не перакі́нуць; рук не падлажы́ць;
па́льца в рот не клади́ па́льца ў рот не кладзі́;
по па́льцам пересчита́ть мо́жно на па́льцах пералічы́ць мо́жна;
па́льцем никого́ не тро́нет па́льцам ніко́га не зачэ́піць (не кране́);
обвести́ вокру́г па́льца абве́сці вако́л (круго́м) па́льца;
вы́сосать из па́льца з па́льца вы́смактаць (вы́ссаць); з-пад кі́пця вы́калупаць;
попа́сть па́льцем в не́бо тра́піць па́льцам у не́ба;
сосчита́ть по па́льцам пералічы́ць па па́льцах.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приноси́ть
1. (доставлять) прыно́сіць;
приноси́ть дрова́ прыно́сіць дро́вы;
приноси́ть паке́ты прыно́сіць паке́ты;
2. (давать) прыно́сіць; дава́ць; (причинять) прычыня́ць, рабі́ць, нано́сіць;
приноси́ть по́льзу прыно́сіць (дава́ць) кары́сць;
приноси́ть неприя́тности прыно́сіць (прычыня́ць, рабі́ць) непрые́мнасці;
3. (рожать — о животных) прыво́дзіць, нараджа́ць;
4. (давать урожай) дава́ць, прыно́сіць;
земля́ прино́сит хоро́ший урожа́й зямля́ дае́ (прыно́сіць) до́бры ўраджа́й, зямля́ до́бра ро́дзіць;
5. (в сочетаниях со многими существительными, когда приноси́ть означает — производить какое-л. действие, соответствующее значению этого существительного) прыно́сіць; (давать) дава́ць; (подавать) падава́ць; (делать) рабі́ць; (выражать) выка́зваць; (заявлять) заяўля́ць; (просить) прасі́ць; а также переводится другими глаголами в соответствии со значением существительного;
приноси́ть в дар прыно́сіць (дава́ць) у дар, дары́ць;
приноси́ть в же́ртву прыно́сіць у ахвя́ру (каго, што), ахвярава́ць (кім, чым);
приноси́ть вред прыно́сіць (рабі́ць) шко́ду, шко́дзіць;
приноси́ть кля́тву дава́ць кля́тву, клясці́ся;
приноси́ть прися́гу дава́ць прыся́гу, прысяга́ць;
приноси́ть жа́лобу падава́ць (заяўля́ць) ска́ргу, ска́рдзіцца;
приноси́ть про́сьбу падава́ць про́сьбу, прасі́ць;
приноси́ть благода́рность выка́зваць падзя́ку, дзя́каваць;
приноси́ть
приноси́ть пови́нную прыхо́дзіць з пакая́ннем, ка́яцца;
6.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)