ацялі́цца, ацеліцца; зак.

Нарадзіць, прывесці цяля. [Марыля:] — І рабая ж наша ўчора ацялілася. Цялушку прывяла... Крапіва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панаво́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; зак.

1. каго (што). Навесці, прывесці ў вялікай колькасці.

П. дзяцей у хату.

2. што. Цэлячыся, накіраваць на каго-, што-н. у вялікай колькасці.

П. пісталеты ў цэль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

добраўпара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак., што.

Прывесці ў поўны парадак што-н., зрабіць зручным для карыстання.

Д. вуліцы і плошчы горада.

|| незак. добраўпарадко́ўваць, -ваю, -ваеш, -вае.

|| наз. добраўпара́дкаванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аха́яць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыбраць, прывесці ў прыстойны выгляд, ачысціць каго‑, што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлорафармава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак. і незак., каго.

Уст. Прывесці (прыводзяць) хлараформам у стан наркатычнага сну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пацвердзіць фактамі, прывесці пераканаўчыя доказы ў карысць чаго‑н. Абгрунтаваць вывады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сцэнтрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Спец. Прывесці цэнтр інструмента, механізма ў належнае становішча. Сцэнтраваць аптычныя шклы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Прымяніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н. Дастасаваць правіла да рашэння задачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

працытава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.

Прывесці цытату (з чыйго‑н. твора), чыё‑н. выказванне. Працытаваць Коласа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матывава́ць, -тыву́ю, -тыву́еш, -тыву́е; -тыву́й; -тывава́ны; зак. і незак., што.

Прывесці (прыводзіць) матывы, довады ў карысць чаго-н.

М. свой адказ.

|| наз. матыва́цыя, -і, ж., матывава́нне, -я, н. і матывіро́ўка, -і, ДМ -ро́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)