васьміно́г, ‑а, м.

Марская драпежная жывёліна мешкападобнай формы цела з васьмю вялікімі шчупальцамі; спрут.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барабу́лька, ‑і, ДМ ‑льцы; Р мн. ‑лек; ж.

Марская промыславая рыба сямейства султанкавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

султа́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Марская прамысловая рыба атрада акунёвых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэпа́нг, ‑а, м.

Марская беспазваночная жывёліна тыпу ігласкурых, мяса якой з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.

[Малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хамса́, ‑ы, ж.

Дробная марская рыба, якая ідзе ў ежу ў кансерваваным выглядзе; анчоўс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міно́га, -і, ДМ -но́зе, мн. -і, -но́г, ж.

Водная прымітыўная пазваночная жывёліна сямейства міногавых са змеепадобным целам.

Марская м.

|| прым. міно́гавы, -ая, -ае.

Сямейства міногавых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кефа́ль, ‑і, ж.

Марская прамысловая рыба атрада кефалепадобных з падоўжаным і сплюснутым з бакоў целам.

[Ад грэч. kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ламіна́рыя, ‑і, ж.

Род буйных марскіх водарасцей, асобныя віды якіх (марская капуста) ужываюцца ў ежу.

[Ад лац. lamina — пласцінка, палоска.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднаро́г, ‑а, М ‑розе, м.

1. Марская жывёліна сямейства дэльфінавых з доўгім біўнем у верхняй сківіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гага́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Паўночная марская птушка велічынёй з невялікую качку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)