настая́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., -аі́цца; зак.

Тое, што і настояцца.

Чай добра настаяўся.

|| незак. насто́йвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

памяшка́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Унутранасць будынка, месца, дзе хто-, што-н. размяшчаецца.

Жылое п.

Добра абсталяванае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́ктык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Работнік, які добра вывучыў сваю справу на практыцы.

2. Практычны, дзелавы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лінка́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: лінейны карабель; вялікі добра ўзброены ваенны карабель, прызначаны для буйных баявых аперацый.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закле́іцца сов. закле́иться;

канве́рт до́бра ~ле́іўся — конве́рт хорошо́ закле́ился

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заара́цца сов. запаха́ться;

іржы́шча добра ~ра́лася — жнивьё хорошо́ запаха́лось

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рабо́таться безл. працава́цца;

сего́дня хорошо́ рабо́тается сяго́ння до́бра працу́ецца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хороше́нько нареч., разг. до́бра; (как следует) як ма́е быць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́дамы, -ая, -ае.

Наперад добра вядомы; несумненны (звычайна пра што-н. адмоўнае).

З. нягоднік.

Заведамая хлусня.

Заведама (прысл.) непраўдзівыя звесткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звалі́цца², 1 і 2 ас. не ўжыв., зва́ліцца; зак.

Атрымацца ў выніку валення (пра вырабы з воўны).

Сукно добра звалілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)