Verbum

рэфарма́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які ажыццяўляе рэформу чаго-н., пераўтваральнік у якой-н. галіне.

|| прым. рэфарма́тарскі, -ая, -ае.

тэ́хнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Спецыяліст з сярэдняй тэхнічнай адукацыяй.

2. Чалавек, які працуе ў галіне тэхнікі, тэхнічных навук.

падкава́цца, -кую́ся, -куе́шся, -куе́цца; -куёмся, -куяце́ся, -кую́цца; -ку́йся; зак. (разм.).

Набыць запас ведаў у якой-н. галіне.

|| незак. падко́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

лінгві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне лінгвістыкі, мовазнавец.

|| ж. лінгві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

ма́йстар-кла́с, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кароткатэрміновыя курсы найвышэйшага майстэрства ў якой-н. галіне, якія арганізуюцца або праводзяцца вядучымі, выдатнымі майстрамі.

кан’юнкту́ра, -ы, ж. (кніжн.).

Становішча, абставіны, што склаліся ў якой-н. галіне грамадскага жыцця.

Міжнародная к.

Палітычная к.

|| прым. кан’юнкту́рны, -ая, -ае.

арабі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Вучоны, спецыяліст у галіне арабістыкі.

|| ж. арабі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

багасло́ў, -ло́ва, мн. -ло́вы, -ло́ваў, м.

1. Спецыяліст у галіне багаслоўя.

2. Навучэнец старэйшых класаў духоўнай семінарыі (уст.).

|| прым. багасло́ўскі, -ая, -ае.

вучо́ны, -ая, -ае.

1. Вывучаны, навучаны чаму-н.

Не вучы вучонага (прыказка). В. мядзведзь (дрэсіраваны).

2. Высокаадукаваны, які многа ведае ў галіне якой-н. навукі.

В. чалавек.

В. садавод.

3. Які мае адносіны да навукі, навуковы.

Вучонае званне.

Вучоная ступень.

4. у знач. наз. вучо́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Спецыяліст у якой-н. галіне навукі.

Выдатны в.